Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш сазына қанықпын

  • 15.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1952
Сағыныш сазына қанықпын,
О бастан мен мұңға жарыппын.
Тәңірім, жаным – бос, тән зілдей,
Сезімсіз күндерден жалықтым.
Көз ілмей көк барқыт түнімде,
Ойларға орандым жібітіп,
Сен болсаң, ұмытып,
Кеше де, келмедің бүгін де.
Келмейсің ертең де,
Күтуден мен бірақ шаршаман.
Сағыныш отына өртенбей,
Жолығам арманға аңсаған.
Сезінем, самалды сені өпкен,
Жаңбырды шаштарың шомылған.
Үмітті ысырып желөкпе,
Бір бақыт туады оңымнан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қысқы қала түнереді, күлмейді

  • 0
  • 0

Қысқы қала түнереді, күлмейді,
Мен қысылдым қуануға жарамай.
Сен жайлы ешкім ештеңе де білмейді,
Алғашқы қар жауған кезде далада.

Толық

Дүниенің дым болмай думандары

  • 0
  • 0

Дүниенің дым болмай думандары,
Дарбазадай қалаға сыя алмаймын.
Қабағымды ұғынғыш туғандары,
Ашық-шашық, ауылды қиялдаймын.

Толық

Я, раббым!

  • 0
  • 0

Я, раббым!
Кешір мені.
Адам деп есіркесең,
Ақын қып жаратқансың несін мені?

Толық

Қарап көріңіз