Өлең, жыр, ақындар

Күлкінің туы құламай

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 3705
Күлкі де ортақ ұққанға,
Күлкісіз бізге күн қайда.
Күлімдеп адам шыққанда
Жадырап жаның тұрмай ма.
Таныс бол, мейлі битаныс
Бетпе-бет біреу келгенде
Көңіліңді басар қуаныш,
Жайдары жүзін көргенде.
Күлкілі көздің жанары
Көгерте келген көктемдей.
Ойыңда бір леп қалады
Жылтып сені өткендей.
Балалар күлсін шаттанып,
Сақылдап күлсін қуанып.
Аналар күлсін мақтанып,
Қайғы тас болсын қуарып.
Неміс пе, мейлі негр ме,
Күлсе екен, бәрі жыламай.
Тұрса екен жайнап жерімде
Күлкінің туы құламай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атам — анау, мен — мынау

  • 0
  • 1

Атам атақ мініпті арқыраған,
Атам сауыт киіпті жарқыраған.
Жекпе-жекке долданса сұраныпты,
Шығады екен аузынан ұран мықты.

Толық

Төрт жолдар

  • 0
  • 1

Қаншама биік ұшқанмен
Қонбассың қалай ұяңа?
Қаншама құшақ ашқанмен,
Дүние түгел сия ма?

Толық

Іштің, іштің, іштің кеп

  • 0
  • 0

Іштің, іштің, іштің кеп тоқталмадың,
Арақ ішсем деуші едің жоқ-ты арманым.
Енді міне жаманның бірі атандың,
Артық емес сияқты жоқтан барың.

Толық

Қарап көріңіз