Өлең, жыр, ақындар

Күлкінің туы құламай

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 3694
Күлкі де ортақ ұққанға,
Күлкісіз бізге күн қайда.
Күлімдеп адам шыққанда
Жадырап жаның тұрмай ма.
Таныс бол, мейлі битаныс
Бетпе-бет біреу келгенде
Көңіліңді басар қуаныш,
Жайдары жүзін көргенде.
Күлкілі көздің жанары
Көгерте келген көктемдей.
Ойыңда бір леп қалады
Жылтып сені өткендей.
Балалар күлсін шаттанып,
Сақылдап күлсін қуанып.
Аналар күлсін мақтанып,
Қайғы тас болсын қуарып.
Неміс пе, мейлі негр ме,
Күлсе екен, бәрі жыламай.
Тұрса екен жайнап жерімде
Күлкінің туы құламай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шалдар туралы

  • 0
  • 0

Шалдық өмір қызық екен өзінше,
Аштым міне сол өмірдің қақпасын.
Арман қалай қажыдым деп тоқтасын
Жүрек шіркін дамыл таппай жатқасын.

Толық

Портреттер

  • 0
  • 0

Тынбай жел бұрқыратып құмды айдайтын
Ақ шаңдақ көк аспанды ылайлайтын.
Қойнында үрей боран әлсіз үйшік
Жатқандай жер тістеніп құламайтын,

Толық

Шын жүректен

  • 0
  • 0

Болсам да көзге қораш көптің бірі
Шыққанда елеңдеймін топ дүбірі.
Адаммын - еркін ойлы, жарқын жанды
Көңілімнің кемімейтін күйімен жыры.

Толық

Қарап көріңіз