Өлең, жыр, ақындар

Күлкінің туы құламай

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 3558
Күлкі де ортақ ұққанға,
Күлкісіз бізге күн қайда.
Күлімдеп адам шыққанда
Жадырап жаның тұрмай ма.
Таныс бол, мейлі битаныс
Бетпе-бет біреу келгенде
Көңіліңді басар қуаныш,
Жайдары жүзін көргенде.
Күлкілі көздің жанары
Көгерте келген көктемдей.
Ойыңда бір леп қалады
Жылтып сені өткендей.
Балалар күлсін шаттанып,
Сақылдап күлсін қуанып.
Аналар күлсін мақтанып,
Қайғы тас болсын қуарып.
Неміс пе, мейлі негр ме,
Күлсе екен, бәрі жыламай.
Тұрса екен жайнап жерімде
Күлкінің туы құламай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қысылғанда

  • 0
  • 0

Жан едім ойым теңіз, кеудем кемем,
Көңілімнен күй ұшыра беретін ем.
Көгінде туған елдің бұлт боп қайнап,
Күркірей жыр төгуге төнетін ем.

Толық

Күн батарда

  • 0
  • 0

Күнде көрем жарық күнді,
Батарын баққан емеспін...
Бүгін көргім кеп
Әдейі шықтым қияға,

Толық

Бір қарияға

  • 0
  • 0

Қария, досым едің сенетұғын,
Шерленсең сырласуға келетұғын.
Алдыңда ағатайлап мен тұрушы ем,
Жанын да жалтақтамай беретұғын.

Толық

Қарап көріңіз