Өлең, жыр, ақындар

Күлкінің туы құламай

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 3126
Күлкі де ортақ ұққанға,
Күлкісіз бізге күн қайда.
Күлімдеп адам шыққанда
Жадырап жаның тұрмай ма.
Таныс бол, мейлі битаныс
Бетпе-бет біреу келгенде
Көңіліңді басар қуаныш,
Жайдары жүзін көргенде.
Күлкілі көздің жанары
Көгерте келген көктемдей.
Ойыңда бір леп қалады
Жылтып сені өткендей.
Балалар күлсін шаттанып,
Сақылдап күлсін қуанып.
Аналар күлсін мақтанып,
Қайғы тас болсын қуарып.
Неміс пе, мейлі негр ме,
Күлсе екен, бәрі жыламай.
Тұрса екен жайнап жерімде
Күлкінің туы құламай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шың мен теңіз

  • 0
  • 1

Граниттен қалап тасын,
Жылтылдата мұнарасын
Көтердік біз Ленин шыңын биікке.
Жарқырайды күн төбеден,

Толық

Кей кезде

  • 0
  • 0

Жаным менің жас шағымдай түлейді,
Жасағаннан жалынды оттар тілейді.
Шығар күннен сөнбес шырақ сұрайды,
Батар күннен өлмес мұрат сұрайды.

Толық

Жирен мұрт

  • 0
  • 0

Есімде, ұмытқам жоқ жетімдікті,
Жатқанмын көзім жасты, көңілім күпті.
Жетектеп сонда мені алып шыққан
Осы бір қайырымды аға, жирен мұртты.

Толық

Қарап көріңіз