Күш
- 0
- 0
Не деген сұмдық сұрапыл күші ғаламның,
Жігерге біздің толтырған мына даланы.
Көріңдер, әне аждаһа дауыл ышқынған,
Дөңбектей тасты қаңбақтай қуып барады.
Туған жер
Шешемнен туа көргенім:Жиде мен жантақ, шеңгелім –
Ағаның жыртып жеңдерін,
Етегін тартқан жеңгенің.
Есімде барлық көргенім –
Жидеден мәуе тергенім,
Қоңырауын қағып шеңгелдің,
Қайырып қойды келгенім.
Қоянның қуып көжегін,
Тоғайдың тердім тезегін.
Сарқытын күтіп үлкеннің,
Қалдығын іштім кеженің.
Ертегін елдің тыңдадым,
Құлаққа құйдым жырларын.
Жаттап та жүрдім әженің
Ерінбей айтқан жұмбағын.
Шешемнен туа көргенім
Жиде мен жантақ, шеңгелім...
Алғаным көп-ақ олардан,
Азырақ әлі бергенім.
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
Шұғыла
Өте күшті
Айзершка
Керемет екен жаттап алдым