Өлең, жыр, ақындар

Ендігі беталыс

  • 18.04.2015
  • 1
  • 0
  • 12202
Кірді ғой түстен кейін тентек ақылы,
Сертімнің бұл өмірлік ең ақыры:
«Адам — құл өзін жеңіп ұстамаған»
Деген бір Сократтың бар нақылы.

Тұрмысты үмітім көп жеңем деген,
Жігермен жеңуіме сенем деген.
Ырқыма менің жүрер қай дүние,
Көнбесе өз ырқыма өзім денем?

Әрине, шыдар-ақпын өлуге мен,
Баспасын жаман жолға көнуге мен.
Ақтармын оқып-жетіп адам атын,
Басқаға жоқ ықылас бөлуге мен.

Менде жоқ қажу деген, ашу деген,
Тарығып болымсызға жасу деген.
Ісіне құрт құмырсқа ілтипатсыз
Ойымда тек сол белден асу деген.

Шындықтың аулын іздеп түстім жолга,
Разымын не көрсем де осы жолда.
Шаршармын, адасармын, шалдығармын,
Бірақ, бір табармын деп көңілім сонда.

Достарым, оған шейін асықпаңдар,
Алдында әлі ататын жарық таң бар,
Тез уақыт жердің жүзі бір түрге енер,
Түбінде, замандастар, осымды аңғар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жарқынбай

  • 1
  • 0

Жарқынбай дәулетімен «қадірлі» адам,
Болса да көрдей соқыр, нағыз надан.
Мал мақтатпай қоя ма өтірік-ақ,
Ақыл, ойсыз болса да малдан жаман.

Толық

....ға

  • 1
  • 1

Естимін серілігіңді сіздің сырттан,
Ынтасын замандастар сіз деп құртқан.
«Халың айтса, қате айтпайды» деген сөзбен,
Танысқалы жазамын естіп жұрттан,

Толық

Таныстыру

  • 2
  • 3

Туғанда құдай иіп мұндай заман,
Сұрайтын бір сөзім бар сенен, балам.
Тап біздің осы Семей облысының,
Көшбасшы адамдарын айтшы маған.

Толық

Қарап көріңіз