Өлең, жыр, ақындар

Тіл

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 923
Шындықты сүйіп өтпекке тіл жаралған,
Тіл шыққан соң тарауға тоғыз таралған.
Сырға берік – сөзге серік болмайды,
Сыр шертіп кет келгенінше шамаңнан!
Кейбіреудің күші тілдің үшінде,
Кейбіреудің тілі өзінің ішінде.
Күрмелсе де, күнасыз сыр ашылар,
Сөйлесе тіл жатқанда ұйықтап түсінде.
Жүрек сағат ұйықтамайтын деседі,
Оның сырын сөйлесе тіл шешеді.
Сағат тілін бұрасаң да серпінді,
Қайтару жоқ өткен күннен есені.
Мен сөйлесем, дес бермеймін, әрине,
Буынсыз тіл шерте білер әр күйге.
Жүрегімде, бірақ, тікен жатады,
Теріскенге қадалғандай кәрі ине.
Тісім кейде тілді тістеп алады,
Көрсетпес тіл түскен тістен жараны.
Қысқа тілім өзімнен ұзақ жасар ма,
Тілімді сынар уақыт өтіп барады!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қағады жігіт кақпаны

  • 0
  • 0

Қағады жігіт кақпаны,
Жұлқынады ит абалап.
Үйге бұл салған «аттаны»,
Келді деп ұры жағалап.

Толық

Дерт

  • 0
  • 0

Жүректің дерті тілімде,
Өлсем де сайрап өлемін.
Жоқтаса болды түбінде,
Ғашығым мені – өлеңім!

Толық

Алматым!

  • 0
  • 0

Талпынам өзіңе ылғи болса лажым,
Қалады аулақта ұмыт өкпс-назым.
Толғаймын туған тілдің пернесін мен,
Кеудемде күмбірлейді көңіл сазым.

Толық

Қарап көріңіз