Өлең, жыр, ақындар

Тіл

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 723
Шындықты сүйіп өтпекке тіл жаралған,
Тіл шыққан соң тарауға тоғыз таралған.
Сырға берік – сөзге серік болмайды,
Сыр шертіп кет келгенінше шамаңнан!
Кейбіреудің күші тілдің үшінде,
Кейбіреудің тілі өзінің ішінде.
Күрмелсе де, күнасыз сыр ашылар,
Сөйлесе тіл жатқанда ұйықтап түсінде.
Жүрек сағат ұйықтамайтын деседі,
Оның сырын сөйлесе тіл шешеді.
Сағат тілін бұрасаң да серпінді,
Қайтару жоқ өткен күннен есені.
Мен сөйлесем, дес бермеймін, әрине,
Буынсыз тіл шерте білер әр күйге.
Жүрегімде, бірақ, тікен жатады,
Теріскенге қадалғандай кәрі ине.
Тісім кейде тілді тістеп алады,
Көрсетпес тіл түскен тістен жараны.
Қысқа тілім өзімнен ұзақ жасар ма,
Тілімді сынар уақыт өтіп барады!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ел толғауы

  • 0
  • 0

Бас қамын жалғыз жасаған,
Жапалақ жатыр жауында.
Дауылдан туған жас қыран,
Шарықтап ұшар дауылда.

Толық

Алмаға

  • 0
  • 0

«Әлімқүлиха» деймін мен еркелетіп,
Көргенім жоқ еркеме әсте зекіп.
Кім екенін әкеңнің білерсің соң,
Оқығанда өлеңін сен ержетіп.

Толық

Мұхиттағы жылқы

  • 0
  • 0

Жалдайды суға күн туса жылқы,
Малтығып демде қалады, бірақ.
Үйірдің сансыз бұзылды шырқы,
Бетінде судың, сапарда ұзақ.

Толық

Қарап көріңіз