Өлең, жыр, ақындар

Жегі құрттар

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 454
Десемде: ендi кiмнен жасқана алам
Көзiмдi мөлтең-мөлтең жас қамаған...
Аузын ашып тұрған арандай ғып
Мен кеше құтылып ем аждаhадан.
Қарамай өткен күннiң бәлесiне
Арманның шығып едiм белесiне.
...Жалмаңдап
Қаптап өрiп жегi құрттар
Елiмнiң түстi келiп денесiне.
Ойлаумен күнделiктi ағымымды
Елемей кетсем керек тағылымды.
Сырттан кеп,
Iштен шыққан сол бiр құрттар
Қиюда талшығым мен тамырымды.
Бұған жұрт күйедi ме, күймейдi ме?
Жауап бер,
Жүйелi де,
Киелi де,
Елiмнiң қанын сорып, –
Сол құрттарың! –
Барады үңгiп кiрiп сүйегiме.
Жайлауын жақсылықтың жайлаған ем.
Ертеңге үмiтiмдi байлаған ем...
Қаптаған Жегi Құрттар
Сөйлеп тұрған
Тiлiмдi қырықпақшы айла, амалмен.
Мұны жұрт, –
Құдайым-ай! –
Сезедi ме?!
Сезсе егер шынымен-ақ төзедi ме?!
Сол құрттар бiлдiрместен қырқып, үзiп
Түспекшi ендi келiп өзегiме.
Түссе егер онда менi өледi де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз ағаш

  • 0
  • 0

Апыр-ау,
Неткен қуат,
Неткен қайрат бұл!
Діңгегі отау үйдей,

Толық

Сөздiң атасы өлген күн

  • 0
  • 0

Бүгiн тал түсте
Шындықты айта алмаған
Сөздiң
Атасы өлдi.

Толық

Күзгі жел және ағаштар

  • 0
  • 0

Күзгі қара жел
Үйіре ұйтқытып
Оңын да, солын да
Бұрқырап соғуда.

Толық

Қарап көріңіз