Өлең, жыр, ақындар

Атам — анау, мен — мынау

  • 22.03.2019
  • 0
  • 1
  • 2898
Атам атақ мініпті арқыраған,
Атам сауыт киіпті жарқыраған.
Жекпе-жекке долданса сұраныпты,
Шығады екен аузынан ұран мықты.
Мен келемін көшеде жаяулаған,
Жас ақындар жүреді таяу маған.
Ақ қалпағым басымда күн қағарым,
Көрінуге көңілді - ақ тырбанамын.
Атам мерген болыпты - жамбы атыпты,
Атам шауып даланы шаңдатыпты,
Күреске де түсіпті, бөгелмепті,
Ерегіссе - «қаныңды төгем» - депті.
Мен келемін сүйеніп таяғыма,
Көңіл бөле бермеймін баяғыма.
«Қайрат» жеңсе желігем қиратқандай,
Тағдыр маған талғаулы сый тартқандай.
Атам мақал жаттапты, дау қуыпты,
Атам найза саптапты, жау қуыпты.
Қартайған соң қоңырқай күй қағыпты,
Өткен күнін аңсапты, қиналыпты.
Мен отырмын үйімде қалам ұштап,
Ұйқым қанса қаламды қалам ұстап.
Жарамсақтар мақтаса мәз - мәйраммын,
Тастағандай тындырып жайраңдаймын.



Пікірлер (1)

Нұрсұлтан

Өте керемет!

Пікір қалдырыңыз

Тартуым

  • 0
  • 0

Менің сәулем,
Құлыным,
Жүр ғой ойнап
Далада.

Толық

Жалған мақтаушыларға

  • 0
  • 0

Апырым-ау, бұл не, мақтау ма,
Сенемін деуге сияр ма?
Тірідей әлде жоқтау ма,
Жоқтауға кісі қияр ма?

Толық

Құйшы, досым

  • 0
  • 0

Құйшы, досым, күтпейікші тамақты,
Тартып - тартып алайықшы шарапты.
Көңліміздің тозаңы бір басылсын,
Көзіміздің кірбеңі бір ашылсын.

Толық

Қарап көріңіз