Өлең, жыр, ақындар

Атам — анау, мен — мынау

  • 22.03.2019
  • 0
  • 1
  • 2851
Атам атақ мініпті арқыраған,
Атам сауыт киіпті жарқыраған.
Жекпе-жекке долданса сұраныпты,
Шығады екен аузынан ұран мықты.
Мен келемін көшеде жаяулаған,
Жас ақындар жүреді таяу маған.
Ақ қалпағым басымда күн қағарым,
Көрінуге көңілді - ақ тырбанамын.
Атам мерген болыпты - жамбы атыпты,
Атам шауып даланы шаңдатыпты,
Күреске де түсіпті, бөгелмепті,
Ерегіссе - «қаныңды төгем» - депті.
Мен келемін сүйеніп таяғыма,
Көңіл бөле бермеймін баяғыма.
«Қайрат» жеңсе желігем қиратқандай,
Тағдыр маған талғаулы сый тартқандай.
Атам мақал жаттапты, дау қуыпты,
Атам найза саптапты, жау қуыпты.
Қартайған соң қоңырқай күй қағыпты,
Өткен күнін аңсапты, қиналыпты.
Мен отырмын үйімде қалам ұштап,
Ұйқым қанса қаламды қалам ұстап.
Жарамсақтар мақтаса мәз - мәйраммын,
Тастағандай тындырып жайраңдаймын.



Пікірлер (1)

Нұрсұлтан

Өте керемет!

Пікір қалдырыңыз

Балама

  • 0
  • 0

Есің де кірді, есейдің, балам,
Ертеңге барар ашылды жолың.
Әке деп маған болмай-ақ. алаң,
Таба бер енді құрбыңның тобын.

Толық

Балықшы

  • 0
  • 0

Жағасында Аралдардың,
Балықшылар құрған аудың
Шыр айналып төңірегінде,
Қанаттарын төсеп күнге

Толық

Әзіл орнына

  • 0
  • 0

Мені жұрт дейді-міс майталман,
Ойларын өлеңмен айта алған.
Мен кейде қаламын сөз таппай
Адамдай шабыты ортайған.

Толық

Қарап көріңіз