Сүйінбайдың домбырасы
- 0
- 0
Сонау бір қоңыр үйде оқшау тұрған
Сүйінбай жатыр үнсіз, көзін жұмған.
Аузынан қарт ақынның сөз күткендей.
Іргені айналып жүр жел антұрған.
Әзіл орнына
Мені жұрт дейді-міс майталман,Ойларын өлеңмен айта алған.
Мен кейде қаламын сөз таппай
Адамдай шабыты ортайған.
Сыр бермей сыртымнан қомпайған
Жүремін кем соқпай сойқаннан.
Байқаймын, одан да шаршаймын
Әлсіздей болдырып жантайған.
Сеземін, Әбекең ортайған,
Әйтпесе шын - ақ ол қартайған.
Құлағын кердің бе қалқайған,
Мұрынын кердің бе қоңқайған!
Ағадан кешегі «майталман»,
Ойларын өлеңмен айта алған.
Бүгін де дәметіп көрейік
Күндерде күйісін қайтарған.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Үш би туралы монолог -
мама тралалело и патапима
Где мои дети -
Жайлаубаева Дарынгул
Катты адемы
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі