Өлең, жыр, ақындар

Жүрегім, тулап шабасың

  • 19.04.2015
  • 1
  • 0
  • 11888
Жүрегім, тулап шабасың,
Жоқты қайдан табасың,
Уытын жайған сыртына,
Оны қайтіп жабасың?

Өртендім десем, отың жоқ,
Баяғы күш-қуатың жоқ.
Келтіретін жігерге
Тағдырдан басқа сотың жоқ.

Дүниеде жоқ сүйгенің,
Қасірет-қайғы үйгенің.
Көрініп тұған нәрсе жоқ,
Не қылғаның күйгенің?

Не түсіңе енген жоқ,
Не қасыңа келген жоқ.
Емізікті ез көңіл,
Бірақ әлі сәнген жоқ.

Емексіме теңің жоқ.
Аузыңа татыр жемің жоқ.
Мыңнан бірі жиһанның,
Мұң ғып шығар жерің жоқ.

Басыңа тас тиген жоқ,
Көзің перде киген жоқ.
Қанша күйіп, жансаң да,
Сүйгенің бой иген жоқ.

Өзім сүйсем, кімді айып,
Күн өткізем мұңайып.
Ондай жарды дүниеден
Таба алмадым қол жайып.

Кім таныды өзіңді,
Кім білдірді сөзіңді?
Желе жортып, жел қуып,
Құр шаршатпа өзіңді.
Ашсаң қалдың пәлеге,
Жұмып кір көрге көзіңді.
Тағдырыңа бой сұнып,
Салып көр енді төзімді.
Жібегің тұрсын оларға,
Ұстатпа кірлер бөзіңді.
Бағалау, тану болар ма,
Айырып алтын-жезіңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмақ

  • 1
  • 3

Кең сарай — ұғуынша жұрттың жұмақ,
Бар мұсылман жиналып сонда тұрмақ.
Ұйқы жоқ, ас ішу жоқ, махаббат жоқ,
Не қылған «қызық тірлік» біткен қурап!

Толық

Қос үй

  • 1
  • 1

Сырлы үй сегіз қанат қоса тіккен,
Жинапты қазынаны биік жүктен.
Ең арты кесе, аяқ та алтын-күміс,
Таңғалдым: мұнша байлық қалай біткен!

Толық

Бұлар кім?

  • 1
  • 0

Бұлар кім үсті-басын мұнар жапқан,
Жалқаулық бір-бірінде алты батпан.
Аяғын алға қарай бір баспайды,
Жолына құрылғандай алмас қақпан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар