Өлең, жыр, ақындар

Боранда

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1398
(Азамат соғысынан)

Ызғырық аяз, қара түн,
Боранмен бірге келеміз,
Аспанда жоқ ай, жұлдыз,
Жарысып желмен келеміз.
Винтовкаға мұз қатқан
Бетті басқан ақ қырау.
Тек суымай ыстық қан,
Қайда дейміз тосқан жау?
Тыңдашы, әне, жан анам,
Жылап дауыс береді.
«Тез жет!» - деген зарлы үні
Суық түннен келеді.
− Шу, жануар, тұлпарым,
Тепсініңдер, жолдастар!
Құтқаралық, ауылды
Күлсін күткен аналар!
Жүрдік, ұзақ түн бойы,
Міне, ағарып атты таң.
Разведкадан жас жолдас
Берді хабар жаңадан:
«Жеттік, жолдас командир,
Ауыл жақын, жатыр жау!
Күзетшілер андап жүр,
Қадаулы тұр ақ жалау».
Таң астында ат қойдық,
Қалды боран жарысқан.
Қызды қырғын, қан майдан,
Оянды ауыл дабыстан.
Сынға түсті семсерлер,
Қардың бетін басты қан...
Біз де айрылдық қимайтын
Талай-талай жас жаннан.
Жалындана шықты күн,
Жусап, жайрап жатты жау.
Көтерілді қызыл ту,
Жатты құлап ақ жалау.

1936



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыншының сыры

  • 0
  • 1

Жаны жүдеу, жүрегі әлсіз біреуге,
Күнде әзірмін жақсы тілек тілеуге,
Бірақ тілім тартып кете береді,
Әдетімен сыншылықтың мінеуге.

Толық

Қара ағаш

  • 0
  • 0

Әкемдей еді осы бір жуан қара ағаш,
Біздің үйдің қақпасын тұрған күзетіп.
Ауырып шықты ана бір қыста сол ағаш
Тозығы жеткен тамырларына сыз өтіп...

Толық

Тарас Шевченкомен әңгіме

  • 0
  • 0

Ойға баттым,
Қиял тербеп,
Бойды қызу
Өлең кернеп,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер