Өлең, жыр, ақындар

Кеш

  • 19.04.2015
  • 0
  • 0
  • 9903
Желі бар бетке тиген жылы еспе,
Күн жылы, аспан жарық оңды кеште.
Қарасаң бұл уақытта кең далаға,
Әртүрлі қиял келіп түсер еске.

Сайраған көкте торғай есіңді алып,
Күн де жоқ әлдеқашан кеткен батып:
Кек шөпті қызыл, жасыл жапырақ басқан,
Артыңда қызыл шапақ нұры қалып.

Қарасаң бойыңды алып көңіл ашқан,
Бейне бір өзендей-ақ толып тасқан.
Толқып түр кешкі соққан самал желге
Естіліп торғай үні көкте басқан.

Жай тауып құрт-құмырысқа әрбір шөптен,
Талмаулап қызыл шапақ қарап көктен.
Жылтырап сол уақытта жұлдыз шықты,
Аспанға шашу шашып меруерттен.

Бұдан соң қаран қалып көктің жүзі
Жасырынып нәрселердің бірден түрі.

Қойнына қарақғылық енген барып,
Жағалай айналаңның бәрі қауіп.
Қарасаң қараңғы түн жан қорқарлық
Бұл күнде бола алмайтын жолды тауып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арманым

  • 1
  • 2

Барлық адам баласы
Өзіндей көрсе өзгені —
Озбырлық өшіп қарасы,
Өзімшілдік өлгені.

Толық

Достыма ұмытпастық үшін хат

  • 1
  • 0

Шын достым шыбынымдай Шайбайжан,
Болғанда біріміз жан, біріміз тән.
Болса да қырық жыл қырғын ұмытпаспыз,
Сонда да, біраз сөздің реті бар.

Толық

Гүл

  • 1
  • 1

Балбырап шыққан жазғы гүл,
Көз тартқандай болады.
Кім біледі, сол түрде
Ер жетеді, толады;

Толық

Қарап көріңіз