Өлең, жыр, ақындар

Кеш

  • 19.04.2015
  • 0
  • 0
  • 9055
Желі бар бетке тиген жылы еспе,
Күн жылы, аспан жарық оңды кеште.
Қарасаң бұл уақытта кең далаға,
Әртүрлі қиял келіп түсер еске.

Сайраған көкте торғай есіңді алып,
Күн де жоқ әлдеқашан кеткен батып:
Кек шөпті қызыл, жасыл жапырақ басқан,
Артыңда қызыл шапақ нұры қалып.

Қарасаң бойыңды алып көңіл ашқан,
Бейне бір өзендей-ақ толып тасқан.
Толқып түр кешкі соққан самал желге
Естіліп торғай үні көкте басқан.

Жай тауып құрт-құмырысқа әрбір шөптен,
Талмаулап қызыл шапақ қарап көктен.
Жылтырап сол уақытта жұлдыз шықты,
Аспанға шашу шашып меруерттен.

Бұдан соң қаран қалып көктің жүзі
Жасырынып нәрселердің бірден түрі.

Қойнына қарақғылық енген барып,
Жағалай айналаңның бәрі қауіп.
Қарасаң қараңғы түн жан қорқарлық
Бұл күнде бола алмайтын жолды тауып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іздедім, іздесем де таба алмадым

  • 1
  • 1

Іздедім, іздесем де таба алмадым,
Табам деп езімді-өзім неге алдадым.
Адамның адам аты ақталмайды,
Бейнет қыл, бар білгенім соны аңғардым.

Толық

Алғыс

  • 1
  • 2

Жанымды жарқыраткан, ағаларым!
Көп тиді біз - ініңе паналарың.
Талпынып, таянды ғой төбем көкке,
Жоқ еді қозғаларлық шамаларым.

Толық

Күңшіл ақ кірпік

  • 1
  • 0

Алты жастан оқып ең, ақ кірпігім,
Не айтар ең, сұраса егер: «не бітірдің?»
«Пәленшелер молдадан оқып жүр» деп,
Жел ауыз боп мақтаған сөзбен жүрдің.

Толық

Қарап көріңіз