Өлең, жыр, ақындар

Кеш

  • 19.04.2015
  • 0
  • 0
  • 9595
Желі бар бетке тиген жылы еспе,
Күн жылы, аспан жарық оңды кеште.
Қарасаң бұл уақытта кең далаға,
Әртүрлі қиял келіп түсер еске.

Сайраған көкте торғай есіңді алып,
Күн де жоқ әлдеқашан кеткен батып:
Кек шөпті қызыл, жасыл жапырақ басқан,
Артыңда қызыл шапақ нұры қалып.

Қарасаң бойыңды алып көңіл ашқан,
Бейне бір өзендей-ақ толып тасқан.
Толқып түр кешкі соққан самал желге
Естіліп торғай үні көкте басқан.

Жай тауып құрт-құмырысқа әрбір шөптен,
Талмаулап қызыл шапақ қарап көктен.
Жылтырап сол уақытта жұлдыз шықты,
Аспанға шашу шашып меруерттен.

Бұдан соң қаран қалып көктің жүзі
Жасырынып нәрселердің бірден түрі.

Қойнына қарақғылық енген барып,
Жағалай айналаңның бәрі қауіп.
Қарасаң қараңғы түн жан қорқарлық
Бұл күнде бола алмайтын жолды тауып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызық қандай адамды қыздыратын

  • 1
  • 0

Қызық қандай адамды қыздыратын,
Қайғы қандай қаныңды бұздыратын.
Қанды кек, намысты өштік неден тумақ,
Жібітпей жүрегіңді мұз қылатын.

Толық

Партияшыға

  • 1
  • 0

Бай едің өз алдыңа шаруа баққан,
Шалықтап, шалқып сөйлеп, шалқақ қаққан.
Ойладың осы малдың арқасында
Мен-дағы атансам деп бір жез таққан.

Толық

Міне, алақай!

  • 1
  • 0

Қараңғы тұман түнде еді,
Қара қазақ баласы.
Ай мен күн һәм жұлдыз жоқ,
Жым-жырт сахра даласы:

Толық

Қарап көріңіз