Өлең, жыр, ақындар

Қырғыз достарыма

  • 23.03.2019
  • 0
  • 1
  • 2962
Жұрт едің қандай жүрегің жарқын,
Жер едің қандай осынша биік!
Сенімен дос боп сүйікті халқым,
Төбем бір қалды аспанға тиіп.
Көгіңдей бұлтсыз көңіліңді көрдім,
Көзіңді көрдім шұғылалы күндей.
Ұлыңдай туған еркелей бердім,
Өзімді сенен өзге деп білмей.
Жадымда қалды жатталып сөзің –
Жатсынбай мені бауырым! - дедің
Әкеттім содан өзгеше сезім,
Сақталар оттай жанымда менің.
Ұмытпан кешкі шапағын күннің,
Ұмытпан рақат тауыңның лебін,
Ұмытпан әсем жұлдызды түннің
Қиялдай ғажап шатырлы көгін.

1949



Пікірлер (1)

Нұрзия

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Көмеміз музыкасыз

  • 0
  • 0

Сөз теріп ұйқас жаман, ырғақ қалап,
Жүрміз ғой ақын деген атты арқалап.
Шығарсақ өлең жинап көңілдіміз,
Жырладық дей саламыз өмірді біз.

Толық

Қысылғанда

  • 0
  • 0

Жан едім ойым теңіз, кеудем кемем,
Көңілімнен күй ұшыра беретін ем.
Көгінде туған елдің бұлт боп қайнап,
Күркірей жыр төгуге төнетін ем.

Толық

Комсомол сөйлейді

  • 0
  • 0

Партиямыз жүрегінен, жанынан
Тастады елге жалын атқан жаңа ұран.
«Аттан!» - деді тағы да бір жеңуге,
Далаларда дабыл қағар шеруге. –

Толық

Қарап көріңіз