Өлең, жыр, ақындар

Қырғыз достарыма

  • 23.03.2019
  • 0
  • 1
  • 2953
Жұрт едің қандай жүрегің жарқын,
Жер едің қандай осынша биік!
Сенімен дос боп сүйікті халқым,
Төбем бір қалды аспанға тиіп.
Көгіңдей бұлтсыз көңіліңді көрдім,
Көзіңді көрдім шұғылалы күндей.
Ұлыңдай туған еркелей бердім,
Өзімді сенен өзге деп білмей.
Жадымда қалды жатталып сөзің –
Жатсынбай мені бауырым! - дедің
Әкеттім содан өзгеше сезім,
Сақталар оттай жанымда менің.
Ұмытпан кешкі шапағын күннің,
Ұмытпан рақат тауыңның лебін,
Ұмытпан әсем жұлдызды түннің
Қиялдай ғажап шатырлы көгін.

1949



Пікірлер (1)

Нұрзия

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Сорлайды екенбіз

  • 0
  • 0

− Ассалаумағалайкүм, молда
Не ғып шықтың жолға?
Қайда барып, қайдан келесің,
Нелер көрдің онда?

Толық

Құтсыз қонақтар

  • 0
  • 0

Тық-тық біреу есік қағады,
Кірмейтіндей сұрамай.
Бір ашады, бір жабады,
«Кір» дегенше шыдамай.

Толық

Маяковскийдің суретіне

  • 0
  • 0

Ақынның дәл өзі жоқ, суреті бар,
Қарасам, бейнесіне тарқар құмар.
Лапылдап қос көзінен ой сәулесі,
Сыймайды кеудесіне күйлі сырлар.

Толық

Қарап көріңіз