Өлең, жыр, ақындар

Қырғыз достарыма

  • 23.03.2019
  • 0
  • 1
  • 2989
Жұрт едің қандай жүрегің жарқын,
Жер едің қандай осынша биік!
Сенімен дос боп сүйікті халқым,
Төбем бір қалды аспанға тиіп.
Көгіңдей бұлтсыз көңіліңді көрдім,
Көзіңді көрдім шұғылалы күндей.
Ұлыңдай туған еркелей бердім,
Өзімді сенен өзге деп білмей.
Жадымда қалды жатталып сөзің –
Жатсынбай мені бауырым! - дедің
Әкеттім содан өзгеше сезім,
Сақталар оттай жанымда менің.
Ұмытпан кешкі шапағын күннің,
Ұмытпан рақат тауыңның лебін,
Ұмытпан әсем жұлдызды түннің
Қиялдай ғажап шатырлы көгін.

1949



Пікірлер (1)

Нұрзия

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Тіге ғой

  • 0
  • 0

Тіге ғой, сәулешім, кестеңді,
Кестеле ақшылға көкпенен.
Түсірші жазғы бір кешті енді
Бояуы сиқырдай жіппенен.

Толық

Сорлайды екенбіз

  • 0
  • 0

− Ассалаумағалайкүм, молда
Не ғып шықтың жолға?
Қайда барып, қайдан келесің,
Нелер көрдің онда?

Толық

Қара ағаш

  • 0
  • 0

Әкемдей еді осы бір жуан қара ағаш,
Біздің үйдің қақпасын тұрған күзетіп.
Ауырып шықты ана бір қыста сол ағаш
Тозығы жеткен тамырларына сыз өтіп...

Толық

Қарап көріңіз