Қабырың ерте қазылды
- 0
- 0
Қалтырайды жерден ағаш,
Төгіледі жапырақ.
Құйылады көзімнен жас
Мұңлы жаным «ах!» ұрады.
Қырғыз достарыма
Жұрт едің қандай жүрегің жарқын,Жер едің қандай осынша биік!
Сенімен дос боп сүйікті халқым,
Төбем бір қалды аспанға тиіп.
Көгіңдей бұлтсыз көңіліңді көрдім,
Көзіңді көрдім шұғылалы күндей.
Ұлыңдай туған еркелей бердім,
Өзімді сенен өзге деп білмей.
Жадымда қалды жатталып сөзің –
Жатсынбай мені бауырым! - дедің
Әкеттім содан өзгеше сезім,
Сақталар оттай жанымда менің.
Ұмытпан кешкі шапағын күннің,
Ұмытпан рақат тауыңның лебін,
Ұмытпан әсем жұлдызды түннің
Қиялдай ғажап шатырлы көгін.
1949
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Алия
Өте жақсы жазылған -
Алия
Керемет жақсы -
Нұрлан
Қысқаша бересізба -
Аружан
Керемет
Нұрзия
Керемет