Өлең, жыр, ақындар

Қырғыз достарыма

  • 23.03.2019
  • 0
  • 1
  • 2968
Жұрт едің қандай жүрегің жарқын,
Жер едің қандай осынша биік!
Сенімен дос боп сүйікті халқым,
Төбем бір қалды аспанға тиіп.
Көгіңдей бұлтсыз көңіліңді көрдім,
Көзіңді көрдім шұғылалы күндей.
Ұлыңдай туған еркелей бердім,
Өзімді сенен өзге деп білмей.
Жадымда қалды жатталып сөзің –
Жатсынбай мені бауырым! - дедің
Әкеттім содан өзгеше сезім,
Сақталар оттай жанымда менің.
Ұмытпан кешкі шапағын күннің,
Ұмытпан рақат тауыңның лебін,
Ұмытпан әсем жұлдызды түннің
Қиялдай ғажап шатырлы көгін.

1949



Пікірлер (1)

Нұрзия

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Тәжірибе

  • 0
  • 0

Аңғармай өз әлімді,
Қинап босқа жанымды;
Түсе кеттім күреске
Көрінуге қарулы.

Толық

Осы мен

  • 0
  • 0

Осы мен қартайдым ба, кәйттім білем?
Бұлдырар көз әйнексіз көзім кілең.
Даусымның жоғалтыппын сыңғырлағын,
Сұрғылттау, сұңғылалау тартып рең.

Толық

Жалған мақтаушыларға

  • 0
  • 0

Апырым-ау, бұл не, мақтау ма,
Сенемін деуге сияр ма?
Тірідей әлде жоқтау ма,
Жоқтауға кісі қияр ма?

Толық

Қарап көріңіз