Өлең, жыр, ақындар

Қырғыз достарыма

  • 23.03.2019
  • 0
  • 1
  • 2895
Жұрт едің қандай жүрегің жарқын,
Жер едің қандай осынша биік!
Сенімен дос боп сүйікті халқым,
Төбем бір қалды аспанға тиіп.
Көгіңдей бұлтсыз көңіліңді көрдім,
Көзіңді көрдім шұғылалы күндей.
Ұлыңдай туған еркелей бердім,
Өзімді сенен өзге деп білмей.
Жадымда қалды жатталып сөзің –
Жатсынбай мені бауырым! - дедің
Әкеттім содан өзгеше сезім,
Сақталар оттай жанымда менің.
Ұмытпан кешкі шапағын күннің,
Ұмытпан рақат тауыңның лебін,
Ұмытпан әсем жұлдызды түннің
Қиялдай ғажап шатырлы көгін.

1949



Пікірлер (1)

Нұрзия

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Серт

  • 0
  • 0

Москва, саған, саған туған астанам,
Лениндік ЦК - ға бізді бастаған.
Ант етемін жүрегім менен жаныммен,
Ант етемін ішер су, жейтін наныммен,

Толық

Правдаға

  • 0
  • 0

Мен бала едім тұңғыш сені көргенде,
Тұңғыш рет тіліңді ұға білгенде.
Сен, қаралы көз жасыңмен естірттің
Әкем менің - ұлы Ленин өлгенде.

Толық

Халық жырлайды

  • 0
  • 0

Байлар бізді тақаса тобамызға,
Ленин келіп шам жақты санамызға.
Қып-қызыл ту көтердің күн астында
Ағымыз да, сарымыз да, қарамыз да.

Толық

Қарап көріңіз