Өлең, жыр, ақындар

Көңілде көп қой

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1708
Көңілде көп қой ой да, алаңым да,
Өзіндік әуен жатыр әр ағында.
Жасың емес өртеген өзегіңді,
Жанайын ұшқын болып жанарында.
Қалайын ажарында әрің болып,
Қалмайын шертілмес зарың болып,
Қалайын жылдар сенің толқынында
Кеудеде арман атты көл тұнуда.
Тайпалған қара жолда жорғадайын,
Төгілейін әнің боп, сорғалайын.
Толқиын, толықсиын тотыдайын
Тоқтамай, толастамай толғанайын.
Саяңда сайғағың боп көсілейін,
Самалың боп керімсал есілейін.
Сен болсаң сыр сандығым, ей, дүние,
Өзіңе сыр ақтарып шешілейін.
Маңдайға біткен титтей мең болайын,
Тасыған, тасқындаған сең болайын,
Шалқалап жатқан шалқар айдыныңа,
Аққу боп тұнығыңа мен қонайын.
Асықпа, абдырама, саспа, жаным,
Бастасын әсем дүние асқақ әнін.
Сілтейін, сімірейін шөлім қанып,
Толтырсын кәусарына тостағанын.
Семсердейін жарқылдап қараңғыда,
Сергітейін салды да, сараңды да.
Лестірейін қасыма нөкер етіп,
Қайда әлгі сұлу дүние, таранды ма.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

"Алтын жазық"

  • 0
  • 0

Күресуден көрмеген халқың қажып,
Ел көсемі — қашан да алтын қазық.
"Ақын болса толғанып, қалсын жазып",
Дегендей, тербеледі "Алтын жазық".

Толық

Өз жүгін жеңілдетпей өтер өлең

  • 0
  • 0

Замана келбетін-ай тұлғаланған,
Арылмас күндері де күйге оранған.
Сыңқылдап аққулары,
Аппақ айдын,

Толық

Көл басындағы ой

  • 0
  • 1

Жарық ай шың басында қиылып тұр,
Көл беті нұрланады
Құйылып нұр.
Басында Бурабайдың салдық құрып,

Толық

Қарап көріңіз