Өлең, жыр, ақындар

Өзендердің — домбыра

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1934
Қарашанақ
Аяулы ел бұл далаға гүл өсірген,
Гүлжамалдай мақташы қыз өсірген.
Қайсар ел бұл қашан да қиындықпен,
Беті қайтып көрмеген күресуден.
Ақсақ ел бұл басқаға сияқты арман,
Із жатыр жоталарда тұяқтардан.
Көзіне қуанышты ұялатып,
Кеудесінен сан тарау күй ақтарған.
Сен маған жалын бердің лапылдаған,
Мен саған келсем болды батылданам.
Өзендердің — домбыра қара шанақ,
Құлағын бұрап кеткен батыр бабам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табанға жылы тиді суық қарың

  • 0
  • 0

Ақынды азапты ойлар тыншытқан ба,
Ризамын,
Көзімнен жас ыршытсаң да.
Жүректі шайып таңның шуағымен,

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 0

Басында тұрса да егер тұнып қайғы,
Мың есе үмітке адам жуықтайды.
Бауырына,
Досқа деген махаббаттың

Толық

Көгершіндер

  • 0
  • 0

Көгершіндер, көзіме ыстық көрінген,
Келдіңдер ме, менің шалғай жерімнен?
Келдіңдер ме, шын сезіммен берілген,
Көкірегіңнен өнің ыстық төгілген,

Толық

Қарап көріңіз