Өлең, жыр, ақындар

Өзендердің — домбыра

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1970
Қарашанақ
Аяулы ел бұл далаға гүл өсірген,
Гүлжамалдай мақташы қыз өсірген.
Қайсар ел бұл қашан да қиындықпен,
Беті қайтып көрмеген күресуден.
Ақсақ ел бұл басқаға сияқты арман,
Із жатыр жоталарда тұяқтардан.
Көзіне қуанышты ұялатып,
Кеудесінен сан тарау күй ақтарған.
Сен маған жалын бердің лапылдаған,
Мен саған келсем болды батылданам.
Өзендердің — домбыра қара шанақ,
Құлағын бұрап кеткен батыр бабам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір уыс топырақ

  • 0
  • 0

Қаншама артық болса да
басқа қала,
Жетер ме өз туған жер,
тас қораңа.

Толық

Айнабұлақ

  • 0
  • 0

Бір бастау ағып жатыр сайға құлап,
Бұны жұрт атайды екен "Айнабұлақ".
Бұралған бұрымыңдай жас арудың
Самалмен ырғалады майда құрақ.

Толық

Ертең қиып кетерсің

  • 0
  • 0

Толы тағам: әні қызым, әні бал,
Ал жолаушым, шөлдеп келдің қанып ал.
Бұл ауылдың сұлу қызы тағы бар,
Ақын жігіт — жерің осы танылар.

Толық

Қарап көріңіз