Өлең, жыр, ақындар

Қамқалы

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1385
Елпілдеген, мөлтілдеген, Қамқалы,
Шақырады, алыстан көз тартады.
Құм жоталар, артқа тастап белдерді,
Бетке ұстаған Сарыжайлау, Арқаны.
Дірілдеген, толқындаған сезімдей,
Жас арудың толықсыған кезіңдей.
Жатырсың сен жалпақ жонда жалтырап,
Жатырсың сен кімді күтіп көз ілмей.
Жатырсың сен шарайнадай шалқалап,
Жібек толқын, сырнай сазын тартады–ақ.
Жатырсың сен әлдекімге назданып,
Жатырсың сен нендей сырды арқалап.
Тамып кеткен көз жасындай ғасырдың,
Қалып кеткен сынығыңдай асылдың.
Тұнығындай шайқалмаған сезімнің,
Жанды баурап сонша еркелік асырдың.
Сонша тұнық болармысың, Қамқалым,
Жаудыраған ботакөзі Арқаның...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ой ықтаған көңілде мұң қоюлап..

  • 0
  • 0

Ақын едім жұптасқан жұртыменен,
Mice тұтпас тірлікті сырсыз-желең.
Ой ықтаған көңілде
Мұң қоюлап,

Толық

Төріне жүрегімнің ұя салған

  • 0
  • 0

Өрінде отырсам да Алматының,
Алыстағы езіңмен жалғас үнім.
Үніңнен үзіліп тұр толқынды күй,
Асатын сырластықтан бар ма шырын.

Толық

Гүл

  • 0
  • 1

Еменнің жалғыз түбірі,
Тұратын шыңның үстінде.
Жетпесе желдің күбірі,
Жеткен емес ешкім де.

Толық

Қарап көріңіз