Өлең, жыр, ақындар

Шымылдық

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2578
Ғажабын-ай, самал ескен іргенің,
Жұпар иіс бүркеді ғой бір керім.
Алты қырдан аттан түсіп аялдап,
Ауыл жаққа қысыла қарап тұр "келін".
О жас қиял, жегейсің, желесің,
Діріл билеп кеткендей ме, денесін.
Иіл, келін, бүге түсші тізеңді,
Кінә тағып біреу бір сөз демесін.
Әлдеқайдан естіледі асау үн,
Тау керілді жайып тастап жасауын.
Табиғаттың соншалықты шебері-ай,
Бір бұраң бел тастан мүсін қашауын.
Тас келін тұр алуан ойға мұрындық,
Томсарады, дегендей-ақ сырымды ұқ.
Дір-дір етіп толқындайды көк мұнар,
Тау үстіне тартқан бейне шымылдық.
Өтті екен қанша қаңтар, тамыздар,
Шың үстінде бір ерекше дамыл бар.
Шымылдық тау желпін дейді мұнармен,
Келін жайлы ел аузында аңыз бар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзендердің — домбыра

  • 0
  • 0

Аяулы ел бұл далаға гүл өсірген,
Гүлжамалдай мақташы қыз өсірген.
Қайсар ел бұл қашан да қиындықпен,
Беті қайтып көрмеген күресуден.

Толық

Асау арна

  • 0
  • 0

Сезімнің өзі де бір асау арна,
Жатпайды ол тығылып тасаларда.
Келер ол көктем болып,
Күй бөктеріп,

Толық

Тауларға қарап

  • 0
  • 0

Жапырақтан таққан сырғасын,
Шалғайдан көрдім шың басын.
Тауларға асқақ ұн қатам,
Тағат қып бір сәт тыңдасын!

Толық

Қарап көріңіз