Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш пен қабан

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 5806
Қияқтай сүйір қанатын,
Қиғаштап жайып қанатын,
Қарлығаш жетіп ұясына,
Жем әкелсе баласына,
Байқап қалды қабанды.
Үйді тіреген бағанды
— Қуалай қазып үңгіп,
Жатыр екен ін ғып...
Қарлығаш қатты састы да;
— Құлатқаның жақсы ма ?
Бағанның басында,
Ұя барын қасында
Көптен бері білесің,
Достығың ба, қастығың ба?
Айтқаны - ақ сол қабанға:
— Ұя керек маған да!
Дегеннен басқа оған,
Түк айтпады қабан.
Көлгірси күліп өзі үшін,
Құшағын жайып дос болар.
Қапысын тапса өзге үшін
Ор қазатын сондайлар.
Айналаңда әлі бар.
Дос кім, қас кім ?
Танып ал!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сексеуіл мен тораңғыл

  • 0
  • 0

Сексеуіл тораңғылмен қатар өсті,
Өткізді нелер жазбен, нелер кешті.
Тораңғыл жапырағын жайып тұрып,
Мақтанып сексеуілге былай бөсті:

Толық

Ұландағы ұласқан той

  • 0
  • 0

Қаламымның қадамы ұзын
Шолды тағы Ұланды бір.
Өткен жылы айтылып еді,
Болмаса да ұнамды жыр.

Толық

Мияу мен ген

  • 0
  • 0

МИЯУ МЕН ГЕНБір үлкен баз болды,
Онда жоқ нәрсе аз болды,
Ет те, май да,
Қант та, шай да,

Толық

Қарап көріңіз