Өлең, жыр, ақындар

Намаз

  • 19.04.2015
  • 1
  • 1
  • 14006
Күнбатысқа үңіліп,
Қол қусырып, бүгіліп.
Созғыла, сопы, денеңді
Бір тұрып, бір жығылып.

Аузыңды жылдам күбірлет,
Ұзаққа созып көбірек.
«Үлкен ғалым молда екен» —
Десін надан төңірек.



Пікірлер (1)

Белгисиз Жан

кушти олен маган унады

Пікір қалдырыңыз

Достыма хат

  • 1
  • 2

Уай, дүние, қайда біздің өткен күндер,
Қызықты сауық-сайран еткен күндер?
Сарғая сағынып хатың көргеннен соң,
Түсті ғой еске келіп кеткен күндер.

Толық

Кедей

  • 0
  • 2

Күзгі түн, шөптің басын қырау көмген,
Ызғар шашып, бұлт мынау жерге төнген.
Қараңғы, итпен бірге қой күзетіп,
Мен ояу, ел ұйқыда, оттар сөнген.

Толық

Көңілді көндіретін тағдыр

  • 1
  • 1

Жас көңілім өз еркінше жүрмек еді,
Дүниеде солай өмір сүрмек еді.
Бір алладан басқаға бас имеген,
Қалпынша қара жерге кірмек еді.

Толық

Қарап көріңіз