Міне, алақай!
- 1
- 0
Қараңғы тұман түнде еді,
Қара қазақ баласы.
Ай мен күн һәм жұлдыз жоқ,
Жым-жырт сахра даласы:
Неге жасаймын
Сусыз, шетсіз шөлдерден,Тұманды, түпсіз көлдерден,
Адамдық көші өткенше!
Қасқыр мен қой дос болып,
Достықсыз өмір бос болып,
Шын өмірге жеткенше!
Іштен өсіп адамдық,
Сырттан түлеп жамандық,
Тазарып әбден кеткенше;
Талай шаштар ағарар,
Талай тәнді жер алар,
Талай буын қуарар,
Талай өмір суалар.
Жасамаймын: «Еңбектің
Жемісін көзбен көрем», - деп,
Жасаймын: «Бір қолғабыс,
Кейінгіге берем», - деп.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Ендігі беталыс
- 1
- 0
Кірді ғой түстен кейін тентек ақылы,
Сертімнің бұл өмірлік ең ақыры:
«Адам — құл өзін жеңіп ұстамаған»
Деген бір Сократтың бар нақылы.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Arnaz
Рахмет ең керемет -
Аяжан
Ұнады -
Айзада
Дүрыс айтылған -
Рахымжан
Ойланатын нәрсе екен -
алехандро қазы
күшті
Ерлан
Маған ұнады рахмет көп