Өлең, жыр, ақындар

Саңлағысың парасатты сананың

  • 09.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1361
Сағынғали Сейітовке

Сайрап жатып төсекте тіл мен жатым,
Сексеніңнің тойына бара алмадым.
Қан майданда қаруың—жан жырыңмен,
Отан сүтін оқ асты адалдадың.
Жайқалған жасыл орман Иранбағың
— Жәйлі мінез, жазира жыр шуағын!
Патшаның тағына да бермес едім,
Сәтті шыққан саналы жыр шумағың.
Ғылым, білім бар-ақ қой бір басында,
Атақ құмар болмадың әу басынан.
Кеңесерлік сәттер бар кездескенде
Келтіресің «білгірді» тәубасына.
Қызғанумен, күндеумен жұмысың жоқ,
Кең пейіл —
Кен, даладай тынысың боп,
Жасап келе жатырсың, жомарт ақын,
Халқыңның қалтқысыз бір ырысы боп.
Саңлағысың парасатты сананың,
Қыңыр жортып көрген емес қаламың.
Сексеніңнің алдында:
Тоқсан мен жүз,
Сілтене түс, одан да әрі адал үн!

10 желтоқсан, 1997



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азамат ақын — ақ ниет

  • 0
  • 0

Нұрлы Нұрлан қарағым,
Аққу жанды адалым,
Жайлы жорға қаламын
Мүдіртпес болсын қадамың! —

Толық

Сәкен аға

  • 0
  • 0

Перзенті болғанымен бір әкенің
Қимайды ел бір әкеге нұр Сәкенің.
«Ақ сүтім, ақ перзентім, — дейді халық —
Жанының Альбатрос жыр Сәкенім».

Толық

Майданбек

  • 0
  • 0

Жүруші ем
Біржан салша өлеңдетіп,
Ой шалқып,
Жас емендей күнде ержетіп.

Толық

Қарап көріңіз