Өлең, жыр, ақындар

Тамаша ғой өмірдің өрімдері

  • 09.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2211
Рауза Ақтайқызы Жәмікова - Төкеноваға

Адамдар!
Емеспіз ғой түскен көктен,
Жандармыз жерде туып, жерде ержеткен.
Қарызын Жер-ананың өтеу үшін,
Болармыз маңдай терді талай төккен.
Ол өзі өз алдына көп терең сыр,
Арналар бұған талай келешек жыр.
Бүгінгі бір ғажабы менің үшін
Есіме естелік боп оралған жыл.
Қолымда кеше ғана іңгәлаған,
Немере сүйдім бүгін Раузадан.
Қанаты неткен ұшқыр жылымыздың
Рауза әже, мен қартпын тұмаураған.
Шүкірлік! Бұ да бақыт, үлкен бақыт!
Ризамын қуанышты ет, уақыт.
Немерем мен шөберем арсалаңдап
Өлеңдете берейін фонтанша атып.
Ыстық кермес жалғанда жиенін кім?!
Ыстық көрмес жиеннің күйеуін кім?
Сен сүйген Әкімжанды мен де ардактап,
Бөбек күнгі өзіндей сүйе білдім.
Өмір — көш,
Адам—тұлпар жегіндегі,
Өмірде болмайды оның шегінбегі.
Өсу, Өну,
Өркендеу буын-буын —
Тамаша ғой өмірдің өрімдері.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

1935 жылы Қазақстанның 15 жылдығына парашютпен бірінші секіруін арнаған қазақ қызы Жұмашқа

  • 0
  • 0

Аш белі толқын ұрған тал шыбықтай,
Жіңішке қара қасы қос сызықтай.
Алма ерін, аққу кеуде, бала бұтақ,
Мөлдір кез, шыдар сатан кім қызықпай!

Толық

Кеңшілік қаза болғанда

  • 0
  • 0

Атындай жаның да кең
Кеңшілігім,
Ағалап бұрынғындай
Келші, інім!

Толық

Қаныш — Жұлдыз

  • 0
  • 1

Айырылдық деп жүрсек біз Қаныштан,
Өмір екен —
Өлімді өзі жанышқан!
Жұлдыз болып,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар