Өлең, жыр, ақындар

Ұстабай баласы Жүніске

  • 20.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1160
Уақытсыз ұшты бұлбұл бақтарыңнан,
Түскендей боп қалдыңдар тақтарыңнан.
Қонбайды қолдарыңа қайта айналып,
Сабыр қыл, соңын сұрап Ақтарыңнан!
Осындай опасыздық еткені үшін,
Еш кезде емес дүние мақталынған.
Апама айтуға сөз барған шығар,
Тіршілік етіп жатқан ақпарыңнан.
Жайы сол жұмыла жанның баратұғын,
Уақытта өмір бітіп тақталынған.
Хан болсын, қара болсын, бай менен бек,
Қайғының қанжарымен қақталынған.
Дәулеті дариядай тасқан қайтып,
Басынан бәрінің де бақыты арылған.
Шүкірлік шытпай қабақ қылғаны үшін,
Анау боп айыптары ақталынған.
Әр алуан бақтарыңа бітіп жеміс,
Дүр, гауһар алдарына ақтарылған.
Иншалла, ұзақ жасты ұлдар берер,
Ұзатпай ұстарадай тапталынған.
Баяндап бастарыңа бақ пен ырыс,
Озарсың әрқашанда таптарыңнан.
Қол деген көп дұғасы қате емес,
Бар шығар бір қуаныш сақталынған.
Көркейіп көңілдерің көп кешікпей,
Арна ағар ат жүзетін қапталыңнан.
Жайылып алты алашқа ат, ауазаң,
Жұртың жер жайын аулап жаптарыңнан.
Әр түрлі әпсаналар айтушы едім,
Бедеудей боп жүргенде бапталынған.
Кетуші еді керегінше әркім алып,
Дастан мен ікаяны қапталынған.
Бұл күнде көңіл шіркін кірбің басып,
Ой, қиял өте азайып шақталынған.
Сонда да шыдай алмай жаздым мұны,
Қол шоттай қолайсыздау сапталынған.
"Сөзі еді, - деп, - Тұрекеңнің біздерге айтқан",
Жоғалтпай жүр Жүнісжан дәптарыңнан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өнерден өнеді не өлім барда

  • 0
  • 0

Өнерден өнеді не өлім барда,
Үй түзеу ұнамайды көрің барда.
Қаңғуың, қойың бақпай — қолайсыз іс,
Аңдыған жан-жағыңнан бөрің барда.

Толық

Еңбегің ессізге еткен еш болады

  • 0
  • 0

Жаманға жақсы адам ақыл айтар,
Жақсыға жаман көзін ақырайтар.
"Тудым, - деп, - өзің туған мен де атадан"
Недәуір аузын керіп нақыл айтар.

Толық

Молла Садық ақынға айтқаны

  • 0
  • 0

Аман ба, ақын Саке, жан, малыңыз,
Көбісін жас өмірдің жалмадыңыз.
Мән-жайды уәжі дұға айлап амал,
Ізінен ілім-ікімат қалмадыңыз.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар