Өлең, жыр, ақындар

Тұрамын түн болған соң қарауылда

  • 21.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1092
Тұрамын тұн болған соң қарауылда,
Күзетіп жатқан жандарды қарауымда.
Тыш десем әрі қарай, бері тышар,
Шатақ боп өскен шалдар әр ауылда.
Тұрады исі кетпей, лаж бар ма,
Сағаттың шамасындай танауыннда.
Беретін бәйгіңді алып бедеуің ем,
Не пайда жолықпадың жарауымда.
Себеппен осылайша ұшырастым,
Өзіңнің не қылсаң да қалауында!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нұғманға

  • 0
  • 0

Нұғман баласы едің Молыбайдың,
Молыбай секілді еді толық айдың.
Көлемің Келдібайдан кем болғанмен,
Қожасы ең Қаратамыр Төребайдың.

Толық

Ата мен бала

  • 0
  • 0

"Жассың" деп жан кемітпес, тусаң бүтін,
Секілді сен бір гүжім көкке сүтін.
Дәуіттің уақытында бір қора қой
— Түнде өріп, түсті егінге, болмай күтім.

Толық

Түрмеде

  • 0
  • 0

Үш қатын қашты абаздан таң алдында,
Қашқан мен қашырған тең заң алдында.
Жан шашау шықпаған соң сіменімде,
Деп жүр ем "пісентті боп, жаңардым ба?".

Толық

Қарап көріңіз