Сыр сағаты
Қайран қаламын,сағаттар сонша жылжыды,Жабыққан жанды жылытпақ емес күн нұры.
Таңғы шықтардай жапырақтан әлсін сілкінген,
Елеулі есім,естелік болды бұл күні.
Балалық кезді альбомнан көрем тек күнде,
Жарасып жыры,сыр айтар жанда жоқ мүлде.
Сырғыған сағат,сыршылды талай әкетті,
Тұманбай,Қадыр,О,Мұқа қайда кеттіңдер?!
Сырласта таппай тірлікте мынау ешкімнен,
Аймаққа барам қоңыр саз сонау естілген.
Зарығып әбден шаршаған кезде о,шіркін,
Тартып әкетер,қалдырған мұра,ескірген.
Ал мына тірлікте есті алды пендешілік,
Ар-ұят қалды,ессіздер төрге шығып.
Міне мен сонда жалауын жанның іздеп,
Жандайын болам,су сұрар шөлге шығып.
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Нұлан
осындай ертегілер ұнайды -
Арайлым
қызық ертегі екен -
Сезім
Детский екен -
Нұрай
Өте керемет
Модератор
- авторы өзім - деген жазудың үстіне басу керек.
Егер қосқан өлеңде бір қате болса, "Қалам"-ды басып өлеңді өңдеуге болады.