Өлең, жыр, ақындар

Қарт пен көршісі

  • 21.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1056
Отырғызып жүр еді
Алма ағашын шал кici.
Алқынса да жүрегі,
Келмеді дем алғысы.
Kөpшici ерін шүйіpiп,
Деді:
– Аяймын ceнi шын,
Тап өзіңе бұйырып,
Жер ме екенсің жемісін?
Сейлейді қарт:
– Ол үшін
Өкінейін неге мен?
Жесе болды жемісін
Немерем мен шөберем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиялдағы ару

  • 0
  • 0

Көзім түсіп көктемнің киігіне,
Оранамын махаббат күйігіне.
Аңсауменен келемін сол аруды,
Жеткен кім бар арманның биігіне?

Толық

Құралбек

  • 0
  • 0

Ошақтыда оза туып, Құралбек,
Үшаралдан түлеп ұштың қыран боп.
Туысымыз топты жарып шықты деп,
Ағайын боп мақтанамыз бұған көп.

Толық

Ақын Күләш

  • 0
  • 0

Айналып өте алмайтын бұбұл әсті,
Желегін желбіретіп бір гүл ашты.
Айнала күлімдеген күнге ұласты,
Айнала тамылжыған үнге ұласты,

Толық

Қарап көріңіз