Өлең, жыр, ақындар

Қарт пен көршісі

  • 21.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1405
Отырғызып жүр еді
Алма ағашын шал кici.
Алқынса да жүрегі,
Келмеді дем алғысы.
Kөpшici ерін шүйіpiп,
Деді:
– Аяймын ceнi шын,
Тап өзіңе бұйырып,
Жер ме екенсің жемісін?
Сейлейді қарт:
– Ол үшін
Өкінейін неге мен?
Жесе болды жемісін
Немерем мен шөберем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шөпшекті өлең

  • 0
  • 0

Аяп та сені аурумын қоса көптен мен,
Амалым қайсы азап та бірге шеккенмен.
Жазар ем сені, дәрі қайнатуға болмайды-ау,
Өлеңдерімнің ішіндегі ғажап шептерден.

Толық

Ақын арызы

  • 0
  • 0

Ақын деген абыройлы атым бар,
Жырларымда жалын да бар лапылдар.
Асқар таудай арқа тұтып,
Алыстан

Толық

Біз

  • 0
  • 0

Шара, Сары,
Мұрат, Нары,
Гөзел, Шекер,
Тұрсын, Жапар,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар