Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Қарт пен көршісі

Абдрахман Асылбек

Қарт пен көршісі

  • 21.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1210
Отырғызып жүр еді
Алма ағашын шал кici.
Алқынса да жүрегі,
Келмеді дем алғысы.
Kөpшici ерін шүйіpiп,
Деді:
– Аяймын ceнi шын,
Тап өзіңе бұйырып,
Жер ме екенсің жемісін?
Сейлейді қарт:
– Ол үшін
Өкінейін неге мен?
Жесе болды жемісін
Немерем мен шөберем.

Абдрахман Асылбек мысал немере қарт пен көршісі Абдрахман Асылбек өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазағым-ай ХҮІІІ-ХІХ ғасыр

  • 0
  • 0

Айналайын атыңнан, Қазағым-ай,
Аз болды ма мазақ пен азабың-ай?
Бабалардың ерлігін ұмыттың ба?
Болдың неге жасқаншақ таза бұлай?

Толық

Жоқтығынан көпірдің

  • 0
  • 0

Ағам өтсе, қалайда,
Мен де өтем деп секірдім.
Секіргенмен не пайда?
Құлап қалып, өкіндім.

Толық

Алла мен «Кәлла»

  • 0
  • 0

Адамға жанды Алла берген,
Сонымен бірге «Кәлла» берген.
Яғни, бас берген ойлайтын,
Ойнайтын, тойлайтын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер