Өлең, жыр, ақындар

Қарт пен көршісі

  • 21.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1395
Отырғызып жүр еді
Алма ағашын шал кici.
Алқынса да жүрегі,
Келмеді дем алғысы.
Kөpшici ерін шүйіpiп,
Деді:
– Аяймын ceнi шын,
Тап өзіңе бұйырып,
Жер ме екенсің жемісін?
Сейлейді қарт:
– Ол үшін
Өкінейін неге мен?
Жесе болды жемісін
Немерем мен шөберем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мүмкін, сен үмітімді аз ақтарсың

  • 0
  • 0

Мүмкін, сен үмітімді аз ақтарсың,
Мүмкін, сен ақын жанын азаптарсың.
Бәрібір, кінәлауға еш қақың жоқ,
Мүсәпір жағдайымды мазақтарсың.

Толық

Төле бидің аманаты

  • 0
  • 0

Осы қазақ неліктен бөлінеді,
Бөлінгендер бөріге желінеді.
Жүзге белген адамның жүзі қара,
Біліктілер биіктен көрінеді.

Толық

Батыр туралы баллада

  • 0
  • 0

Алыстан тауды дәрпі бар –
Қасына келсең, обадай.
Алыстан дәудің дәрпі бар –
Қасына келсең, баладай.

Толық

Қарап көріңіз