Түрмеде

Кір болып көйлек, ыстан қышындырды,
Бит талап, бүрге менен қысым қылды.
Көнбеске Ақ үкіміне не күшің бар,
Бәнде деп баста саған ісім қылды.
Әуелде уайымның ылайынан,
Жаратып жан кіргізіп, жісім қылды.
Көрсетіп көпке дейін кеңшілікті,
Қадірлі халық ішінде мүсін қылды.
Ойласпай ақылменен аласұрып,
Көкірек көкке өрлеп, ұшым қылды.
Сондықтан Саттар Алла қақар ойлап,
Білдіріп патшалығын, күшін қылды.
Кеңеске өкпелеудің керегі жоқ,
О баста оның жазған ісін қылды.
"Қаталық қалайда да болды" демей,
Бәрі де налып Хаққа "пысың" қылды.
Алды — он жыл, арты — бес жыл азаматтың,
Бәріне прокурор сот пішім қылды.
Азуы алты қарыс арыстанды,
Замана миуалатып мішім қылды.
Түсіріп мұндай күйге көндің басып,
Елді Алла есіркемек үшін қылды.
* * *
Біздерге болдың жиен анық, Махат,
Қай іске қылу керек сабыр, тахат.
Басыңа бақыт қонып, орнап ықпал,
Болғайсың байтаққа бас, денің сахат.
Өнері нағашыңның назым еді,
Отырса уақыты қош боп, келіп шахат.
Тұлпардай топтан озып, бәйгі алған,
Тұралар тұяғымнан болдым тоқат.
Болмаса бектен белгі болатұғын,
Өлеңнен берер едім үйіп шоқат.
Қалайда торт азамат қарасып тұр,
Қойылған аттарыңа он бес ноқат.
Ондайша ол төртеуі етпегенде,
Болуға айналып еді әлім хадат.
Құтқарып қайғы, уайым қапасынан,
Бостандық бәріне де берсін Ахад94.
Есенжол, Шегебай мен Омар, Жүсіп,
Сарқылып, санаулы өмір болды опат.
Соңында мен солардың қалғанменен,
Қалмай жүр қыр соңымнан қырсық, апат.
Жалтақтап жан-жағыма қаранамын,
Бетіне жас баладай тиген шапат.
Жарылқап, Жаппар өзі жібермесе,
Біздерде бұлқынуға болсын не қат?
"Кейіні кеніш — реніштің" бола кетіп,
Ел көрер, Иншалла, енді рахат!
* * *
Алаңсыз ағаң, Махат, қалды жатып,
Жар, досқа өздеріндей көзді сатып.
Тұрмыстың нашарлығын ойлай-ойлай,
Отырмын есім ауып, басым қатып.
Болмаса бел буулы, жең сұғулы,
Жатқан жоқ "жазаң көп" деп ешкімді атып.
Құтылсам қуанышты болар едім,
Кемді күн "түзеу үйдің" дәмін татып.
Құдайым қоянды да құтқарады,
Аузынан арыстанның ажыратып.
Нақақтан түрме үйіне тығып жатыр,
Үй-ішін нешеулердің зар жылатып.
" Алдында ашулының тұрма" деген,
Біреуді біреу жатыр босқа шатып.
Хабардар қалайда да боларсыңдар,
Батпаққа қала қойсам белден батып.
"Досыңды қиындықта сына" деген,
Біздерді тәрбиелеп тұр жұбатып.
Сөзімді осы айтқан оқып көр де,
Нұрқожа ағамызға көр сынатып.
"Ишарат ақылы барға болады" деген,
Нақыл бар, не қылайын сөзді ұзатып.

---