Өлең, жыр, ақындар

Тұрмағамбет пен Сәнбала

  • 22.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1307
Тұрмағамбет:
Алтайы көз алдымда, көрдім түлкі,
Боларын біле алмадым кімнің мүлкі.
Қуғанмен, қолға түспей, қалсам босқа
— Сақтандым: "Болармын, – деп, – жұртқа күлкі".
Сәнбала, сол туралы серлеттім сыр,
Сенде тұр бұл мүшкілдің ашсаң, кілті.
Сәнбала:
Алтайы қарсы алдыңнан қашса тұрып,
Қалайша ұмтылмайсың алмасқа ұрып?
Қуғанмен жете алмасаң, кінә өзіңнен,
Шараң не, қалған болсаң діңкең құрып.
Онан да өз жөніңмен жүре бермей,
Қайтесің жан-жағыңа мойын бұрып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлпы қызға

  • 0
  • 0

Нағыз асыл дүр едің,
Жәннаттың ғайни һүрі едің.
Қиядағы сен сұңқар,
Қол жетпес жерде жүр едің.

Толық

Еңбегің ессізге еткен еш болады

  • 0
  • 0

Жаманға жақсы адам ақыл айтар,
Жақсыға жаман көзін ақырайтар.
"Тудым, - деп, - өзің туған мен де атадан"
Недәуір аузын керіп нақыл айтар.

Толық

Бұл Кеңес бай, құлақтың бәрін жеңді

  • 0
  • 0

Бұл Кеңес бай, құлақтың бәрін жеңді,
Кедейдің көзі көріп, көңлі сенді.
Кеңдіктің күні туып, күле жайнап,
Тұрғанда түк арман жоқ туғанға енді.

Толық

Қарап көріңіз