Өлең, жыр, ақындар

Тұрмағамбет пен Сәнбала

  • 22.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1286
Тұрмағамбет:
Алтайы көз алдымда, көрдім түлкі,
Боларын біле алмадым кімнің мүлкі.
Қуғанмен, қолға түспей, қалсам босқа
— Сақтандым: "Болармын, – деп, – жұртқа күлкі".
Сәнбала, сол туралы серлеттім сыр,
Сенде тұр бұл мүшкілдің ашсаң, кілті.
Сәнбала:
Алтайы қарсы алдыңнан қашса тұрып,
Қалайша ұмтылмайсың алмасқа ұрып?
Қуғанмен жете алмасаң, кінә өзіңнен,
Шараң не, қалған болсаң діңкең құрып.
Онан да өз жөніңмен жүре бермей,
Қайтесің жан-жағыңа мойын бұрып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Данышпан қарт

  • 0
  • 0

Ажалдан адамизат қалмайды cay,
Қайраты — еш, қаза жетсе, құлатқан тау.
Санаулы бітіп сүрік сарқылған соң,
Етерсің өрт кездескен қамыстай лау.

Толық

Колхоздасуға айтқаны

  • 0
  • 0

Біріккен шаруа колхозға,
Пұлынан мұның тартынба.
Мұқтажыңды түгендейді,
Бес жылдық жоспар шартында.

Толық

Сотталған адамға айтқаны

  • 0
  • 0

Ер болсаң, елатыңның көтер назын,
Таппайсың тусаң бүтін, онан жазым.
Ортаға өңшең мерген алғанменен,
Айдынның Алла сақтар қу мен қазын.

Толық

Қарап көріңіз