Өлең, жыр, ақындар

Дүрбелең

  • 25.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3181
Алау тілі әлсін-әлсін ұзарып,
Ашуланды оттың көзі қызарып.
Уақытымды,
Тынышымды,
Ырқымды ап,
Деп қазанның суы шықты бұрқылдап.
Езуінен ақ көбігін ағызып,
Деді сабын:— Уа, жүгенсіз! Уа, бұзық!
Кір жуғыштың қолы қалды күстеніп,
Кір қыстырғыш үнсіз тұрды тістеніп.
Электрге ерте кезден күзетші,
Не істесем деп, зыр-зыр қақты счетчик.
Сотқар өтек күжірейтті шүйдесін...
Соның бәрі күтімсіз бір жейде үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әпенде

  • 0
  • 0

— Іздей-іздей қасқа атты,
Күн ұзаққа бас қатты!
Көрген жоқпын әлі үйді!—
Деп кәрия налиды.

Толық

Ой мен тыныштық

  • 0
  • 0

Желпілдемей, желікпей
Жағдайымды сезе ғой.
Оқтан қашқан еліктей
Айқай-шудан безеді ой.

Толық

Күздің соңғы шуағы

  • 0
  • 0

Сабағынан жүзімдей үзіліп нұр,
Нұр астында жатады қызынып қыр.
Қайтып қара бұлтынан шықпайтындай
Қарайды күн,

Толық

Қарап көріңіз