Өлең, жыр, ақындар

Дүрбелең

  • 25.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2835
Алау тілі әлсін-әлсін ұзарып,
Ашуланды оттың көзі қызарып.
Уақытымды,
Тынышымды,
Ырқымды ап,
Деп қазанның суы шықты бұрқылдап.
Езуінен ақ көбігін ағызып,
Деді сабын:— Уа, жүгенсіз! Уа, бұзық!
Кір жуғыштың қолы қалды күстеніп,
Кір қыстырғыш үнсіз тұрды тістеніп.
Электрге ерте кезден күзетші,
Не істесем деп, зыр-зыр қақты счетчик.
Сотқар өтек күжірейтті шүйдесін...
Соның бәрі күтімсіз бір жейде үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ыстық

  • 0
  • 0

Мұнартады сағымды нөпір алап.
Ақ бесікке асылып отыр ана...
Ала бұзау құйрығын шаншып алып,
Айдалаға безеді оқыралап.

Толық

Өркештер асқақтап

  • 0
  • 0

Өркештер асқақтап,
Арқаға қонжиды:
Нар менен қоспақтар
Жаз бойы қом жиды.

Толық

Пәлсәпадан шаршай ма ми дегенің

  • 0
  • 0

Пәлсәпадан шаршай ма ми дегенің,
Ер-тоқымсыз жіберіп ой дөненін,
Байлық қуған, шен қуған жұртты көріп,
Пенделігім ұстайды кейде менің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар