Өлең, жыр, ақындар

Дүрбелең

  • 25.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2704
Алау тілі әлсін-әлсін ұзарып,
Ашуланды оттың көзі қызарып.
Уақытымды,
Тынышымды,
Ырқымды ап,
Деп қазанның суы шықты бұрқылдап.
Езуінен ақ көбігін ағызып,
Деді сабын:— Уа, жүгенсіз! Уа, бұзық!
Кір жуғыштың қолы қалды күстеніп,
Кір қыстырғыш үнсіз тұрды тістеніп.
Электрге ерте кезден күзетші,
Не істесем деп, зыр-зыр қақты счетчик.
Сотқар өтек күжірейтті шүйдесін...
Соның бәрі күтімсіз бір жейде үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдардың жұмбағы мен сыры қандай көп еді

  • 0
  • 0

Адамдардың жұмбағы мен сыры қандай көп еді!
Өзің кейде өзің болмай, өзге болғың келеді.
Мен білмеймін: өзгере ме, өзгермей ме шын асыл,
Кейде, тіпті, ащыдан да, тұщыдан да шығасың.

Толық

Ата-ана және тұрмысқа шыққан қыз

  • 0
  • 0

Таныс емес тағдырдың әні кімге!
Титықтайды тұрмыстан кәнігі де.
Баласы бар,
Байы бар келіншектің

Толық

Өзіңді тану — өзгені тану

  • 0
  • 0

Менің өзім қызық жанмын, қарағым.
Қалай тұрам?
Қашан қайда барамын?
Қалай ішем елдің берген сусынын?

Толық

Қарап көріңіз