Қырық-елу жыл өмір сүрдім, мекенім
- 0
- 0
Қырық-елу жыл өмір сүрдім, мекенім.
Енді қанша шақырады көкегің?!
Дәмін таттым абыройдың,
Бірақ та
Шаштараз
Қап-қара боп кезіндеШаш шықпайтын бастар аз.
Тазалықтың өзіндей
Керек бізге шаштараз.
Жабағы боп кетсе бас,
Онымен ол әсте араз.
Үй алдынан өтсе нас,
Шыдамайды шаштараз.
Алады да шашыңды,
Мұртың болса басады,
Шалқайта ұстап басыңды,
Иіс суын шашады.
Әрекетін ақырғы
Айнадан сен қарап ал.
Шашып болып әтірді,
Желпиді ақ орамал.
— Жақсы болсын әмәнда!—
Дейді ол,— Сыртың, ішің де!
Жақсы адамды жаман деп
Ойламасын ешкім де!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Жапалақ қар
- 0
- 1
Жапалақ қар себелеп,
Жердің бетін қаптаған:
Секілді көп көбелек
Қонарға жер таппаған.
Қалай тұрар бұл көзден мұң көрінбей
- 0
- 0
Қалай тұрар бұл көзден мұң көрінбей
Ғұмыр қысқа көктемнің гүлдеріндей.
Өмір! Өмір!
Ағызып өте шығар
Аружан
Шаштараз өлеңі керемет