Өлең, жыр, ақындар

Қазақ пен қонақ

  • 27.04.2019
  • 0
  • 1
  • 13612
Жігіттің қапалысын,
Азалысын
Жырменен жұбатпасаң —
Жазалысың.
Қонақсыз,
Той-думансыз өткен өмір
Өмірге саналмайды қазақ үшін.
Осындай қазақ інің,
Қазақ ағаң.
О бастан аңсағаны таза қоғам.
Адамдар арасында ғұмыр кешіп,
Адаммен араласпау —
Азап оған.
О бастан жомарт қазақ топырағы,
Ол қашан дастарқансыз тоқырады.
Мейманға нәрін беріп,
Барын беріп,
Қонақтан қалғанын жеп отырады.
Халқымның ең қымбаты төрі ме еді?!
Төрден ол қай уақытта жерінеді!
Қонақсыз қалған күні
Сол қазаққа
Бір нәрсе жетпейтіндей көрінеді.
Баласы батаменен ауызданған
Бабамнан мәрттік жайлы аңыз қалған.
Болмаса өз қонағы
Көршісінің
Қонағын бірер күнге қарызға алған!
Кететін жемісіңді тонап күзде
Жел жылдар қайткенде де шолақ бізге
Сондықтан санайды ол
Бұл өмірге
Келген бір бәріміз де қонақпыз деп.
Арудың қапалысын,
Азалысын
Күйменен жұбатпасаң —
Жазалысың.
Қонақсыз,
Той-думансыз өткен өмір
Өмірге саналмайды қазақ үшін!



Пікірлер (1)

Нұрдана

Керемет өлең

Пікір қалдырыңыз

Әжейлердің өркеші

  • 0
  • 2

Тұлымды да кекілді
Тату үйдің еркесі:
Немерелер Секілді
Әжейлердің өркеші.

Толық

Шыдаймын ғой, қайтейін, өлсем де енді

  • 0
  • 0

Шыдаймын ғой, қайтейін, өлсем де енді.
Жұбатпай-ақ...
Жаныма келсең болды.
Көтере алмай жатқаным еңсемді енді.

Толық

Ақтарылып айтайын ақ сырымды

  • 0
  • 0

Ақтарылып айтайын ақ сырымды,
Кетті ме анам ұмытып жақсы ырымды,
Баладай бір тұсауы кесілмеген
Бұл тірлікте, апыр-ай, көп сүріндім.

Толық

Қарап көріңіз