Өлең, жыр, ақындар

Кенже

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4603
Сіңген бе о бастан-ақ санасына,
Ата-ана қарай ма әлде шамасына.
Кенже деп,
Кенжетай деп,
Кенжегүл деп,
Қазақтар ат қояды баласына.
Болмыста толып жатыр ғаламаттар,
Біледі не істейтінін дана қарттар.
Бұл сөзде сыйластық бар,
Қимастық бар,
Бұл сөзде шүкіршілік,
Қанағат бар.
Тамшы бал қалса бақыт кесесінде,
Қайтесің?!
Тамырыңды кесесің бе!
Ақырғы кездесудей махаббатпен
Қанша сыр,
Қанша мұң бар осы есімде!
Ата-ана-ай!
Не істесең де кеңдік еткен...
Нәресте күту қиын енді көптен.
Осынау Кенже деген бір-ақ сөзде
Жатқандай соңғы жылу,
Соңғы көктем.
Бұл сөзде егілу бар,
Езілу бар.
Есінен енді шықпас кезігу бар,
Кететін жастығыңмен қоштасу бар,
Келетін кәрілікті сезіну бар.
Кенжелер ала келіп ән-күйіңді,
Бөлейді салтанатқа сәнді үйіңді...
Шынында ыстықсың-ау соңғы сәби,
Шынында тәттісің-ау соңғы иінді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабан ат — жаман ат

  • 0
  • 0

Бар қыршаңқы шабан ат,
Болмас одан жаман ат!
Кімдер оны жегеді,
Сол азабын шегеді.

Толық

Апамның айласы

  • 0
  • 0

Сезге апам шебер-ді,
Сұрады бір уақта:
— Жұмсайын Жігерді,
Балықкөл жырақ па?

Толық

Табиғат және мен

  • 0
  • 1

Табиғаттан қол үзу де — бір қайғы.
Күйбең тірлік қызығыңды ұрлайды,
Банкеттегі хрустальдің сыңғыры
Жапырақтың сыбдырына тұрмайды.

Толық

Қарап көріңіз