Өлең, жыр, ақындар

Кенже

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4774
Сіңген бе о бастан-ақ санасына,
Ата-ана қарай ма әлде шамасына.
Кенже деп,
Кенжетай деп,
Кенжегүл деп,
Қазақтар ат қояды баласына.
Болмыста толып жатыр ғаламаттар,
Біледі не істейтінін дана қарттар.
Бұл сөзде сыйластық бар,
Қимастық бар,
Бұл сөзде шүкіршілік,
Қанағат бар.
Тамшы бал қалса бақыт кесесінде,
Қайтесің?!
Тамырыңды кесесің бе!
Ақырғы кездесудей махаббатпен
Қанша сыр,
Қанша мұң бар осы есімде!
Ата-ана-ай!
Не істесең де кеңдік еткен...
Нәресте күту қиын енді көптен.
Осынау Кенже деген бір-ақ сөзде
Жатқандай соңғы жылу,
Соңғы көктем.
Бұл сөзде егілу бар,
Езілу бар.
Есінен енді шықпас кезігу бар,
Кететін жастығыңмен қоштасу бар,
Келетін кәрілікті сезіну бар.
Кенжелер ала келіп ән-күйіңді,
Бөлейді салтанатқа сәнді үйіңді...
Шынында ыстықсың-ау соңғы сәби,
Шынында тәттісің-ау соңғы иінді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен отырмын жер ортасы жасқа кеп

  • 0
  • 0

Мен отырмын жер ортасы жасқа кеп
Басқа буын,
Енді қазір басқа леп.
Айналайын, ақылдысың,

Толық

Кез болса да гүл түгіл, тас құрттаған

  • 0
  • 0

Кез болса да гүл түгіл, тас құрттаған,
Көкірегімді ешкімге бастыртпағам.
Қуанышы құлақтың — жылы лебіз,
Жылы лебіз,

Толық

Түлеген түз

  • 0
  • 1

Бір кездегі аспанның алып тоны —
Бұйра-бұйра ақ бұлттар қалыпты оңып.
Мен кеткенде жол еді бұраң-бұраң,
Сым темірдей түзетіп алыпты оны.

Толық

Қарап көріңіз