Өлең, жыр, ақындар

О замандас

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3969
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!
Қытығыңа тиген кезде ел кейде,
Дүниеден безіп кеткің келмей ме?!
Тастап алып қызған тойдың арағын,
Қыз-қырқынға келмей ме бір қарағың?!
Есіңе алып сыйынатын піріңді,
Кәне, кәне, жасырмай айт сырыңды!
Жын-диюды өз ішіне қамаған
Сүлейменнің құтысы ғой бұл адам
Сол диюың
Төзіміңнің іргесін
Үңгіп-үңгіп,
Шығып кетіп жүрмесін!
Өз-өзіңе қырағы бол,
Байқа, адам!
Шығып кетсе ол,
Қаматпайды қайтадан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сел жаңбыр

  • 0
  • 0

Қара жаңбыр қара селден аумай бір:
Төгіп-төгіп,
Төгіп-төгіп жауды-ай бір!
Сияқтанып қозықұйрық алаңы

Толық

Елу

  • 0
  • 0

Дұрыс көрдім
Келуді
Қарсы жүзіп тасқынға.
Ауылы бар елудің

Толық

О, өтірік

  • 0
  • 0

О, өтірік!
Сары алтын сақаң қайсы?
Сақам бар деп бекерге қоқаңдайсың.
Сен мықтысың,

Толық

Қарап көріңіз