Өлең, жыр, ақындар

О замандас

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3934
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!
Қытығыңа тиген кезде ел кейде,
Дүниеден безіп кеткің келмей ме?!
Тастап алып қызған тойдың арағын,
Қыз-қырқынға келмей ме бір қарағың?!
Есіңе алып сыйынатын піріңді,
Кәне, кәне, жасырмай айт сырыңды!
Жын-диюды өз ішіне қамаған
Сүлейменнің құтысы ғой бұл адам
Сол диюың
Төзіміңнің іргесін
Үңгіп-үңгіп,
Шығып кетіп жүрмесін!
Өз-өзіңе қырағы бол,
Байқа, адам!
Шығып кетсе ол,
Қаматпайды қайтадан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жарқыншақ түспеу үшін жыр бетіне

  • 0
  • 0

Жарқыншақ түспеу үшін жыр бетіне,
Жарындай арыңменен бірге түне.
Шыдаудың өзі де ерлік, айналайын,
Халықтың сыйы менен құрметіне!

Толық

Балама хат

  • 0
  • 0

Түк айтпайсың хатыңда.
Тірлік қалай?
Хал қалай?
Каникулың жақындап,

Толық

Адамдардың жұмбағы мен сыры қандай көп еді

  • 0
  • 0

Адамдардың жұмбағы мен сыры қандай көп еді!
Өзің кейде өзің болмай, өзге болғың келеді.
Мен білмеймін: өзгере ме, өзгермей ме шын асыл,
Кейде, тіпті, ащыдан да, тұщыдан да шығасың.

Толық

Қарап көріңіз