Мініп жүріп тірліктің қызыл атын
- 0
- 0
Мініп жүріп тірліктің қызыл атын,
Кез болады желігіп,
Қызынатын.
Қинайтын да осы өмір,
О замандас
О замандас,Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!
Қытығыңа тиген кезде ел кейде,
Дүниеден безіп кеткің келмей ме?!
Тастап алып қызған тойдың арағын,
Қыз-қырқынға келмей ме бір қарағың?!
Есіңе алып сыйынатын піріңді,
Кәне, кәне, жасырмай айт сырыңды!
Жын-диюды өз ішіне қамаған
Сүлейменнің құтысы ғой бұл адам
Сол диюың
Төзіміңнің іргесін
Үңгіп-үңгіп,
Шығып кетіп жүрмесін!
Өз-өзіңе қырағы бол,
Байқа, адам!
Шығып кетсе ол,
Қаматпайды қайтадан!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Джонни
Өте ұзақ өлең -
Абай құнанбайлұлы
Қыс -
Абай құнанбайлұлы
Қыс туралы өлеңдео -
Джасифер
3куплет жаттайи сосн махау махау
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі