Өлең, жыр, ақындар

О замандас

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3858
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!
Қытығыңа тиген кезде ел кейде,
Дүниеден безіп кеткің келмей ме?!
Тастап алып қызған тойдың арағын,
Қыз-қырқынға келмей ме бір қарағың?!
Есіңе алып сыйынатын піріңді,
Кәне, кәне, жасырмай айт сырыңды!
Жын-диюды өз ішіне қамаған
Сүлейменнің құтысы ғой бұл адам
Сол диюың
Төзіміңнің іргесін
Үңгіп-үңгіп,
Шығып кетіп жүрмесін!
Өз-өзіңе қырағы бол,
Байқа, адам!
Шығып кетсе ол,
Қаматпайды қайтадан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыздық

  • 0
  • 0

Ешкім жоқ қасымда,
Үй іші тып-тыныш.
Жалғыз-ақ
Басымда

Толық

Көз алдымда

  • 0
  • 0

Күн нұрына тоздырып асыл тысты,
Күлгін тартты көктемім жасыл түсті.
Көз алдымда өрім тал бүршік атып,
Көз алдымда терекке жасын түсті.

Толық

От сезімге сен күймесең, кім күйсін

  • 0
  • 0

От сезімге сен күймесең, кім күйсін!
Өрттен шығып ақ боранға сүңгисің.
Бір-ақ мысқал шындық үшін, апырым
Түгелдей бір сыр шахтасын үңгисің.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер