Өлең, жыр, ақындар

О замандас

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3932
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!
Қытығыңа тиген кезде ел кейде,
Дүниеден безіп кеткің келмей ме?!
Тастап алып қызған тойдың арағын,
Қыз-қырқынға келмей ме бір қарағың?!
Есіңе алып сыйынатын піріңді,
Кәне, кәне, жасырмай айт сырыңды!
Жын-диюды өз ішіне қамаған
Сүлейменнің құтысы ғой бұл адам
Сол диюың
Төзіміңнің іргесін
Үңгіп-үңгіп,
Шығып кетіп жүрмесін!
Өз-өзіңе қырағы бол,
Байқа, адам!
Шығып кетсе ол,
Қаматпайды қайтадан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалай-солай айтқан сөзге балама

  • 0
  • 0

Қалай-солай айтқан сөзге балама,
Қызығамын бала мінез данаға.
Қалалықпын,
Кенттен бірақ алыспын,

Толық

Қолжазба өртеу

  • 0
  • 0

Бұл ақиқат —
Шаруам жоқ ертегіңде,
Мен бір повесть жазған ем ерте күнде:
Сақтап-сақтап келдім де.

Толық

Милостық Венера

  • 0
  • 0

МИЛОСТЫҚ ВЕНЕРАКеңдігі ме өмірдің,
Тарлығы ма?!
Ойлы көзге дүние жарлы мына.
Венераны көрген жан сене алмайды

Толық

Қарап көріңіз