Өлең, жыр, ақындар

О замандас

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3963
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!
Қытығыңа тиген кезде ел кейде,
Дүниеден безіп кеткің келмей ме?!
Тастап алып қызған тойдың арағын,
Қыз-қырқынға келмей ме бір қарағың?!
Есіңе алып сыйынатын піріңді,
Кәне, кәне, жасырмай айт сырыңды!
Жын-диюды өз ішіне қамаған
Сүлейменнің құтысы ғой бұл адам
Сол диюың
Төзіміңнің іргесін
Үңгіп-үңгіп,
Шығып кетіп жүрмесін!
Өз-өзіңе қырағы бол,
Байқа, адам!
Шығып кетсе ол,
Қаматпайды қайтадан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атқан кезде ал қызыл ғаламат таң

  • 0
  • 0

Атқан кезде ал қызыл ғаламат таң
Сақта мені өсектен,
Балағаттан!
Татулықтың бәрі де түсінуден,

Толық

Құпия

  • 0
  • 0

Балалар,
Құпия білем мен,
Жасырып жүретін кілең де.
Қазына емес ол көмілген

Толық

Ағасы мен інісі

  • 1
  • 10

Көктайғақ тауға талпынып,
Қара тер болып алқынып,
Інісі сыйлап ағасын,
Шығады сүйреп шанасын.

Толық

Қарап көріңіз