Өлең, жыр, ақындар

О замандас

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3800
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!
Қытығыңа тиген кезде ел кейде,
Дүниеден безіп кеткің келмей ме?!
Тастап алып қызған тойдың арағын,
Қыз-қырқынға келмей ме бір қарағың?!
Есіңе алып сыйынатын піріңді,
Кәне, кәне, жасырмай айт сырыңды!
Жын-диюды өз ішіне қамаған
Сүлейменнің құтысы ғой бұл адам
Сол диюың
Төзіміңнің іргесін
Үңгіп-үңгіп,
Шығып кетіп жүрмесін!
Өз-өзіңе қырағы бол,
Байқа, адам!
Шығып кетсе ол,
Қаматпайды қайтадан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айналаға ақ сәуле таратқандай

  • 0
  • 0

Айналаға ақ сәуле таратқандай,
Дүниеде жоқ емес,
Бар ақ маңдай.
Сұлулығын бағалап,

Толық

Жауабының түрі

  • 0
  • 0

Тізбек-тізбек вагондар,
Тұрды поезд тоқталып.
Келім-кетім деген бар,
Ығы-жығы көп халық.

Толық

Ноян қоян

  • 0
  • 1

Қоян деген мықты
Саяхатқа шықты.
Поезға кеп мінді,
Көп ішіне сіңді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар