Өлең, жыр, ақындар

О замандас

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3946
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!
Қытығыңа тиген кезде ел кейде,
Дүниеден безіп кеткің келмей ме?!
Тастап алып қызған тойдың арағын,
Қыз-қырқынға келмей ме бір қарағың?!
Есіңе алып сыйынатын піріңді,
Кәне, кәне, жасырмай айт сырыңды!
Жын-диюды өз ішіне қамаған
Сүлейменнің құтысы ғой бұл адам
Сол диюың
Төзіміңнің іргесін
Үңгіп-үңгіп,
Шығып кетіп жүрмесін!
Өз-өзіңе қырағы бол,
Байқа, адам!
Шығып кетсе ол,
Қаматпайды қайтадан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шығар

  • 1
  • 4

Құздағы қар кетті дейміз,
Ол - көктем келгені шығар.
Нажағай жарқ етті дейміз,
Ол — оның өлгені шығар.

Толық

Өлген артық

  • 0
  • 0

Өлген артық,
Тірлікте былыққанша!
Былыққанша,
Байлыққа құныққанша.

Толық

Жалған атақ

  • 0
  • 0

Алдыменен өзің үшін анықта:
Ақиқатқа құлақтарың қанық па?!
Анау сыйлы,
Анау үлкен орында

Толық

Қарап көріңіз