Өлең, жыр, ақындар

О замандас

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3693
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Өзегіңді өртемей ме қызғаныш?!
Қытығыңа тиген кезде ел кейде,
Дүниеден безіп кеткің келмей ме?!
Тастап алып қызған тойдың арағын,
Қыз-қырқынға келмей ме бір қарағың?!
Есіңе алып сыйынатын піріңді,
Кәне, кәне, жасырмай айт сырыңды!
Жын-диюды өз ішіне қамаған
Сүлейменнің құтысы ғой бұл адам
Сол диюың
Төзіміңнің іргесін
Үңгіп-үңгіп,
Шығып кетіп жүрмесін!
Өз-өзіңе қырағы бол,
Байқа, адам!
Шығып кетсе ол,
Қаматпайды қайтадан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасиетсіз қамқорлық

  • 0
  • 0

Күнбағарға Бұлт айтты:
— Білмеймін мен балтайтты!
Тасбауыр жан демегін,
Қашан да әзір көмегім!

Толық

Ғибрат

  • 0
  • 0

Үкі күліп айтты,
Қыран біліп айтты.
— Қыран, сені, ел деген
Құр бекерге мақтайды,

Толық

Қазақы қулық

  • 0
  • 1

Ойлауға әркім ерікті.
Берілген бабам ойға мың.
Құдайдан сосын көріпті
Баласы тұрмай қойғанын.

Толық

Қарап көріңіз