Өлең, жыр, ақындар

Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3492
Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер.
Пайғамбарды менсінбейді менмендер.
Қай кезде де көлегейлеп күнді бұлт,
Қай кезде де үрген пілге қандендер.
Жабыменен қатар жүрсе жорғалар,
Жүрісінен жаңылар һәм қор болар.
Сұңқарларға сықылықтап сауысқан,
Сандуғашты естіртпейді қарғалар.
Елге батар ердің азап шеккені.
Аз ба ақынның ауыр ойдан шөккені!
Судай жаңа өтіріктің бешпеті,
Ал шындықтың жыртық-жыртық шекпені!
Бәйге тимей қартаяды тарланың.
Бұдан асқан өкініш пен бар ма мұң?!
Тұз болғаның кімге керек!
Жай тұзға
Көзір алты шығарады бармағын!
Тағдыр-желге төтеп бермей бал құрақ,
Боркеміктің кетер мойны салбырап,
Әр нәрсені өз орнына қоятын
Ертең деген бір құдірет бар бірақ!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алысқан ауыздықпен өлең бір ат

  • 0
  • 0

Алысқан ауыздықпен өлең бір ат.
Өлеңде болған емес төмен мұрат.
Көңілім бұрынғыдан ұшқырланып,
Шау тартып бара жатыр денем бірақ.

Толық

Түйін

  • 0
  • 0

Кім-кімге де бұл өнер қиын тиген.
Біреуге атақ,
Біреуге тиын тиген.
Шын шеберлер темірден шілтер тоқып,

Толық

Жаңбырсыз жаз

  • 0
  • 0

Бұрынғыдай Жайық емес Жайық та,
Жағалауда қаңсып жатыр қайықтар.
Көрмедім деп болмай-ақ қой күдікті,
Көңілі де орта түскен құдықтың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар