Өлең, жыр, ақындар

Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3176
Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер.
Пайғамбарды менсінбейді менмендер.
Қай кезде де көлегейлеп күнді бұлт,
Қай кезде де үрген пілге қандендер.
Жабыменен қатар жүрсе жорғалар,
Жүрісінен жаңылар һәм қор болар.
Сұңқарларға сықылықтап сауысқан,
Сандуғашты естіртпейді қарғалар.
Елге батар ердің азап шеккені.
Аз ба ақынның ауыр ойдан шөккені!
Судай жаңа өтіріктің бешпеті,
Ал шындықтың жыртық-жыртық шекпені!
Бәйге тимей қартаяды тарланың.
Бұдан асқан өкініш пен бар ма мұң?!
Тұз болғаның кімге керек!
Жай тұзға
Көзір алты шығарады бармағын!
Тағдыр-желге төтеп бермей бал құрақ,
Боркеміктің кетер мойны салбырап,
Әр нәрсені өз орнына қоятын
Ертең деген бір құдірет бар бірақ!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О бастан-ақ өзімшіл

  • 0
  • 0

О бастан-ақ өзімшіл,
Меншіл емен.
Тіл таба алам қойшымен,
Елшіменен.

Толық

Қауіп

  • 0
  • 0

— Келмек қазір қонақтар,
Сияқтанбай әлдекім,
Үй алдында бұлақ бар,
Жуынсаңшы,

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Ақ күмбезді моласында
Аруақтарды бір аунатып,
Көне қазақ даласына
Келді көктем тыраулатып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар