Өлең, жыр, ақындар

Қартым маған күнде сәлем жолдайды

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2226
Қартым маған күнде сәлем жолдайды,
Қала жайы көңіліне қонбайды.
«Айналайын, бәрі де бар шаһарда,
Ал көкжиек онда бірақ болмайды!
Көре алмайсың таңның қалай атқанын,
Көре алмайсың күннің қалай батқанын.
Тек жарық пен қараңғыдан сезесің
Түн мен күннің кезектесіп жатқанын.
Зәулім-зәулім сарайы мол нән қала
Зеңгір көкті ортаға алған алқалап.
Көрсетпейді дуал көше
Аспанның
Оң жағын да,
Сол жағын да
Қалқалап.
Жұлдыздарсыз қалайша мен көшемін?!
Жұмбақ сырды қалай көксіз шешеміз?!
Қалаң сенің
Балқытқан да аспанды
Астауына құйып қойған көшенің.
Үйлер анау алынбас бір қамалдай.
Уілдейді,
Гуілдейді дем алмай.
Төбеңдегі ұзын аспан созылған
Аспан емес —
Төңкерілген каналдай.
Бар рақат далада ғой,
Далада!
Ұқсын мұны қария да,
Бала да!
Шаңырақтай дөңгеленген, әйтпесе,
Бүтін аспан көре алмадым қалада!»—
Дейді қартым,
Мен жымиып күлемін.
Айтыстым ба,
Жеңерімді білемін...
Мен ұғуын ұғармын-ау шалымды,
Бірақ мені ұға ма екен түлегім?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күздің соңғы шуағы

  • 0
  • 0

Сабағынан жүзімдей үзіліп нұр,
Нұр астында жатады қызынып қыр.
Қайтып қара бұлтынан шықпайтындай
Қарайды күн,

Толық

Демалыс күні

  • 0
  • 0

Малын баққан,
Шөп шапқан,
Нар әкеңнің
Тыныш көзін керетін бар екен күн.

Толық

Сенбесеңіз

  • 0
  • 0

Қанкөбелек ойнадық,
Қызығына тоймадық.
Біз айналдық,
Бізбен бір

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар