Өлең, жыр, ақындар

Көктем құдіреті

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2431
Арулармен тектес көктем қылығы.
Алып ұшқан көңілдердің күлігі.
Аузы берік тұйық жандар шешіліп,
Ашылғандай құпиялар құлыбы.
Мен де амалсыз сыбызғымды қолға алам.
Мамыр болып тебіренем,
Толғанам.
Сыңғыр-сыңғыр төгіледі сәріде
Сандуғаштың көмейіне толған ән.
Гүл-гүл жайнап әрбір үйдің бикесі,
Жігіттердің шымырлайды жүйкесі,
Қарлығаштың ұясынан табылып
Әжеміздің ұмытып кеткен шүйкесі.
Жерге шаншып кеткен болат пышақ та
Гүлге айналар
Өтпей жатып үш апта...
Жігіт-емен күбірлейді кешқұрым
Қыз-қайыңды мықынынан құшақтап.
Күндіз-түні шырқалғанда жастық ән,
Көңілдегі сейіледі тас тұман.
Қариялар өткендерін еске алып,
От іздейді қоламтаның астынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өшіргіш пен Қарындаш

  • 0
  • 0

— Кемшілікті сүймеймін,
Ешкімге бас имеймін!
Бұрысыңды өшірем,
Дұрысыңа тимеймін!—

Толық

Екі көктем

  • 0
  • 0

Қаңтарында мығым еді мығымы,
Күннің ойын көзінен-ақ ұғынып,
Мақтасындай көнелеу бір көрпенің
Қардың жүні қалды бірден жығылып.

Толық

Көшпелі құм

  • 1
  • 2

Көк шапан жамылмаған тал-ағаштан
Құм өзі аумайды екен жалаңаштан.
Жабайы жылқы ма екен
Жігіт желге

Толық

Қарап көріңіз