Өлең, жыр, ақындар

Өзіңді тану — өзгені тану

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 5260
Менің өзім қызық жанмын, қарағым.
Қалай тұрам?
Қашан қайда барамын?
Қалай ішем елдің берген сусынын?
Не сөйледім?
Кімге қалай қарадым?
Неліктен мен бола берем түзге алаң?
Неліктен мен бермей қалдым қызға мән?
Кімді қалай алдарқатам?
Алданам?
Қызығамын неге?
Нені қызғанам?
Ұртым солып,
Мұрным неге ұзарып,
Жүрем неге жазда жүдеп,
Күзде арып?
Кеттім неге ә дегенше сұрланып?
Кеттім неге ә дегенше қызарып?
Неліктен мен кей сәттерде баламын?
Жоғын неге жоқтай берем даланың?
Неліктен мен кейде жөнсіз жомартпын?
Кейде неге сараң бола қаламын?
Табу керек,
Табу керек бір емін.
Неге сонша өрекпіп тұр жүрегім?!
Әйтеуір мен байын баққан әйелдей
Өзімді өзім аңдимын да жүремін!
Ақыл кейде тәжірибе молдықтан.
Адаспайды адам жүрер жолды ұққан.
Мен өзімді қалт жібермей бағамын,
Өзгені де жақсы білем сондықтан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылқы жыр

  • 0
  • 2

Қыл шылбырын сүйретіп,
Қай шумағың шашау жүр?
Әбден сені үйретіп
Алдық білем, асау жыр.

Толық

«Мат»

  • 0
  • 0

Бір дүние қосылды —
Шахматын берді атам.
Жеңбесем де досымды,
Шайқасқанды ұнатам.

Толық

Бізді неге бұрынғыдай жаз айы

  • 0
  • 0

Бізді неге бұрынғыдай жаз айы
Бейішімен қуантпайды ғажайып?!
Ертеңіңнің мүмкіндігі көбейіп,
Ертегілер кеткен жоқ па азайып?!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер