Өлең, жыр, ақындар

Ай нұрынан

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2781
Ай нұрынан,
Күн нұрынан нәр алған
Арман қайда қолаң шашы таралған?!
Қуанышын қанат қылып адамдар
Аспаныңа ұшу үшін жаралған.
Жастығыңның ақ сұңқары қуды іліп,
Тойлау керек,
Тойлау керек ду күліп.
Бірақ кейде тіршіліктің тұманы
Ұшырмайды қанатыңды су қылып.
Әр уақытта күні ғаріп кірменің.
Не теңім деп өлең менің,
Жыр менің?
Шұғылданып ұсақ-түйек шаруамен
Амалың жоқ,
Тышқаншылап жүргенің.
Керек емес маған алыс шет елің,
Керек арман!
Соған қалай жетемін?!
Қанатым су,
Қанатымның орнына
Асыққанда желпілдейді етегім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлт және күн

  • 0
  • 0

Түс көріп ем:
Сақ-сақ күліп албасты,
Жүн-жүн қолмен жағама кеп жармасты.
Келесі күн

Толық

Қызыл кітап

  • 0
  • 0

Қам көңілдің көк тұманы, тез айық!
Өмір үшін күреспеудің өзі айып.
Динозавр құрып кетсе бір кезде,
Енді, міне, қалды піл де азайып.

Толық

Қол жеткенге көңіл көгі толмайды

  • 0
  • 0

Қол жеткенге көңіл көгі толмайды,
Толмай жатып толдым деген оңбайды.
Аңғал аға,
Әзір бізге

Толық

Қарап көріңіз