Өлең, жыр, ақындар

Ауыл және жұмақ

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4319
Тақпаймын астананың бағына мін,
Тұрмыстың ағымына бағынамын.
Әйтсе де
Көкті сүзген мүйіз үйді
Көргенде
Киіз үйді сағынамын.
Асыққан уақыт бізбен кеңеспейді,
Сағыну — менің шаруам емес дейді.
Көргенде ала шабыр отар бұлтты
Көзіме ақтылы қой елестейді.
Бүгінде темір тұлпар,
Темір есек.
Бетеге,
Көде орнына көмір есеп.
Ойыма оралады бұзауқандар,
Бейуақыт паровоздар «мөңіресе».
Тыңдауға қарсы емеспін ақылыңды
Әйтеуір, кіналама ақыныңды.
Әдет те қалмайды екен —
Машинаға
Мінгенде қысып алам тақымымды.
Әуелден жырға ғашық,
Күйге ғашық,
Кәнеки,
Шарабыңды құй, нағашы!
Салады кемпірқосақ есіме ылғи
Қыздардың қызыл гүлді иінағашын.
Перзентің көптен бері қыр кезбеді,
Барады қарауытып нұр көздегі.
Көргенде мото мінген балаларды,
Еске алам тай жарысын бір кездегі.
Үйренгем ерттеп мініп мен дауылды.
Қызықпен мүмкін емес алдау ұлды
Жұмақты көрген жоқпын,
Көрер болсам,
Есіме салар еді ол да ауылды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұрақ

  • 0
  • 2

Әжем айтты былай деп:
— Көршіміздің қандені
Біздің үйге ұдай кеп,
Ет ұрлап-ақ дәндеді!—

Толық

Ей, сұлулық, мәңгі күтер сыйымсың

  • 0
  • 0

Ей, сұлулық, мәңгі күтер сыйымсың.
Сол сыйымды көрсін де көз сүйінсін!
Сиқыр-сұлу торыменен шырмаған
Махаббатың сыны сондай қиын сын.

Толық

Тоқымқағар

  • 0
  • 0

Таң қалдырып мен елді,
Тайға мініп жөнелдім.
Шапқан сайын елірдім,
Шапанымды жел үрді.

Толық

Қарап көріңіз