Өлең, жыр, ақындар

Қала сыртында

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2659
Шығып едім қаладан зауқым қашып,
Сөйлейікші далада қауқылдасып.
Күлейінші жапанды жаңғыртып бір,
Жатайыншы армансыз мауқым басып.
Шабыт шіркін бір емес,
Он орай ма?!
Көңіл құсы құйқылжып қонар айға.
Текемет те,
Кілем де керек емес,
Құлай-құлай кетіңдер көкорайға!
Сайын дала сағымын іркілдетіп,
Сай сағалап барады түлкің кетіп.
Жібек гүлдің шырынын сорады-ай кеп,
Жабайы ара бөксесін бүлкілдетіп.
Мен өзімді қалада еліртпедім.
Көңілімді, қыр, енді семірт менің!
Қалай-қалай тебеді зәнталағың —
Жер тарпыған айғыры шегірткенің!
Жәндіктерсіз даланың бар ма сәні?!
Шыбын-шіркей көргеннен жармасады.
Содан қаным сарқылмас,
Сорса сорсын,
Өлтірмедім бірінші сары масаны.
Кешкі салқын сәл басып алауыңды,
Көңілдегі табады қалауыңды,
Бесті қымыз сияқты жусан иісі
Жарып кете жаздайды танауыңды.
Жапырағың сарғайып бағындағы,
Жылжи берер тіршілік ағымдағы.
Қиын екен, апыр-ай, қиын екен
Табиғатты адамның сағынғаны.
Кесесіне көңілдің құйып қымыз,
Шалғынға аунап басамыз «күйікті» біз.
Көрген кезде шалбарды көкке аунаған
Не ойлар екен, шіркін-ай, сүйіктіміз?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келген кезде қара бұлттың шабыты

  • 0
  • 0

Келген кезде қара бұлттың шабыты,
Нұр жуады көк аспанның мауытын.
Құмның алып тасбақасын көргенде
Елестетем батырлардың сауытын.

Толық

«А»

  • 0
  • 0

— Ата, зейін салдың ба?
Бар әріптің алдында
Неліктен «А» тұрады?—
Деп бір күні сұрадым.

Толық

Алма неге ұялды?

  • 0
  • 0

Ақ матада
Жібекпен
Алма шеккен кіл «бестік».
Ұстап көріп әдеппен:

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер