Өлең, жыр, ақындар

Символ

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4538
Желі-желі,
Көген-көген тел ұстар
Кез алдымда сонау көне қоныстар.
Сәукеле боп,
Бастарына қыздардың
Қона қалған үкілі бір конустар.
Отан тыныш болса керек бұл кезде.
Оттан ыстық басылады гүл кезге...
Батырлардың басындағы дулыға
Өлгеннен соң
Айналады-ау күмбезге!
Қандай болса көктемдегі қыр гүлі,
Сондай сұлу сахараның тұрғыны.
Әр тақия отау болып бөлініп,
Киіз үйге айналады бір күні.
Бірақ тағдыр ұмытпайды пәлеңді.
Соғыс.
Жорық.
Талан-тараж...
Ал енді
Әжелердің ақ жаулығы —
Ақ жалау
Тыныштыққа шақыратын әлемді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керегі жоқ алтынның

  • 0
  • 0

Керегі жоқ алтынның,
Күмістің де.
Өніп жатса болғаны жұмыс күнде.
Бірақ кейде

Толық

Құрмет

  • 0
  • 0

Ер бақытты бағасын берген елі —
Көп екен ғой көргеннен көрмегенім —
Қадеке!— деп,
Кәке!— деп,

Толық

Адам мынау үйренген соң тұрмысқа

  • 0
  • 0

Адам мынау үйренген соң тұрмысқа,
Алдына оның түсе алмайды құмырсқа,
Ал бөлгенде сол еңбектің жемісін,
Артық алсам дейді пенде бір мысқал.

Толық

Қарап көріңіз