Өлең, жыр, ақындар

Символ

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4638
Желі-желі,
Көген-көген тел ұстар
Кез алдымда сонау көне қоныстар.
Сәукеле боп,
Бастарына қыздардың
Қона қалған үкілі бір конустар.
Отан тыныш болса керек бұл кезде.
Оттан ыстық басылады гүл кезге...
Батырлардың басындағы дулыға
Өлгеннен соң
Айналады-ау күмбезге!
Қандай болса көктемдегі қыр гүлі,
Сондай сұлу сахараның тұрғыны.
Әр тақия отау болып бөлініп,
Киіз үйге айналады бір күні.
Бірақ тағдыр ұмытпайды пәлеңді.
Соғыс.
Жорық.
Талан-тараж...
Ал енді
Әжелердің ақ жаулығы —
Ақ жалау
Тыныштыққа шақыратын әлемді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыңыр

  • 0
  • 0

Ақыл әлі қонбаған
Сынайын бір інімді.
Өкпелер-ау ол маған
Айтасың деп мінімді.

Толық

Жұмекенге

  • 0
  • 0

Өкпе айтпайсың өмірге,
Асқазанға,
Тағдыр атты өрілген таспа заңға.
Аздап-аздап ұқсайсың өзіңе-өзің,

Толық

Алуан палуан

  • 0
  • 0

Кран деген бек қызық:
Басын бұлттан өткізіп,
Тұрады ылғи
Тұмсығын

Толық

Қарап көріңіз