Өлең, жыр, ақындар

Өзара түзету

  • 30.04.2019
  • 0
  • 1
  • 4942
Жар кейісе ерін әбден қинайды,
Шайдың өзін бұрынғыдай құймайды
Сен, әрине, іштей оны сүйесің,
Ол да сені тірі жанға қимайды.
Жылы суға қашан қолын малады?
Кір жуғанда!
Сонда ғана салады.
Сен де оны шымшып-шымшып қоясың,
Ол да сені шағып-шағып алады.
Сен де оны түзетесің тезіңмен,
Ол да сені сүргілейді сөзімен.
Осы өмірге төзбегендер, әрине,
От басынан,
Ошағынан безінген.
Алтыдан соқ тастап жұмыс,
Кеңсені,
Ойлайсың бір көтерсем деп еңсені.
Киіздейін қайта қарпып жарыңды,
Терідейін қайта илейді ол сені.
Тәтті өмірдің ащысы да болады,
Көзіңе — мұң,
Кеудеңе — шер толады.
Әйеліңнің жұқартып сен жүйкесін,
Ол да сені ептеп-ептеп жонады.
Кешегі жас —
Ал бүгінгі қартым-ай!
Өмір өтпес қуатыңды сарқымай.
Ақырында аумай сенен әйелің,
Сен де ұқсайсың әйеліңе жартылай.



Пікірлер (1)

Алихан

Ұзаққой мынау

Пікір қалдырыңыз

Жарыс

  • 0
  • 1

Қара су боп тер ақты,
Қызып алған денеміз.
Түріп алып балақты
Жарысып біз келеміз.

Толық

Сенбілік

  • 0
  • 0

Құрыстаған қыр-дала
Қарын сілкіп тастады.
Сыпырғыш пен тырмалар
Сенбілігін бастады.

Толық

Қыр басында алтын қақпа мен кірген

  • 0
  • 0

Қыр басында алтын қақпа мен кірген.
Керегі не іздеп оны зеңгірден?!
Жұлдызы мол аспанына өнердің
Жарқ-жұрқ етіп шыққан жоқпын мен бірден.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар