Өлең, жыр, ақындар

Өзара түзету

  • 30.04.2019
  • 0
  • 1
  • 4899
Жар кейісе ерін әбден қинайды,
Шайдың өзін бұрынғыдай құймайды
Сен, әрине, іштей оны сүйесің,
Ол да сені тірі жанға қимайды.
Жылы суға қашан қолын малады?
Кір жуғанда!
Сонда ғана салады.
Сен де оны шымшып-шымшып қоясың,
Ол да сені шағып-шағып алады.
Сен де оны түзетесің тезіңмен,
Ол да сені сүргілейді сөзімен.
Осы өмірге төзбегендер, әрине,
От басынан,
Ошағынан безінген.
Алтыдан соқ тастап жұмыс,
Кеңсені,
Ойлайсың бір көтерсем деп еңсені.
Киіздейін қайта қарпып жарыңды,
Терідейін қайта илейді ол сені.
Тәтті өмірдің ащысы да болады,
Көзіңе — мұң,
Кеудеңе — шер толады.
Әйеліңнің жұқартып сен жүйкесін,
Ол да сені ептеп-ептеп жонады.
Кешегі жас —
Ал бүгінгі қартым-ай!
Өмір өтпес қуатыңды сарқымай.
Ақырында аумай сенен әйелің,
Сен де ұқсайсың әйеліңе жартылай.



Пікірлер (1)

Алихан

Ұзаққой мынау

Пікір қалдырыңыз

Калош пен Ботинка

  • 0
  • 0

Көшедегі қою сазды, балшықты
Өте алмайсың секіріп те, аттап та.
Калош кешіп лайсаңды, шалшықты,
Ботинканы тигізбеді батпаққа.

Толық

Өткенімді жатып алып ойланам

  • 0
  • 0

Өткенімді жатып алып ойланам:
Аз келіпті қуаныш пен той маған.
Тірлік мені
Жалғызы-ау деп біреудің

Толық

Шөңге теру

  • 0
  • 0

Етік кию жоқ ойда,
Жалаң аяқ тоғайға
Жидек іздеп барып ем,
Жүргізбеді шоңайна.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар