Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер

Күзетте

Бас имей келем тағдырға,
Еркіндік - менің бар әнім.
Ол - көкте, әлем алдында,
қадайды маған жанарын.

Толық

Ақырғы жол

Қансонарда елесің де
алыс кетіп, қамады-ау мұң.
Сен - оралмас кемесің де,
Мен - бос қалған жағалаумын.

Толық

Қарлы өрнек

Қарлы түнек жол
қашанда,
көрінбейді өзге мүсін.
Әзір таныс болмасаң да,

Толық

Қарлы шарап

Шыныдан шарап іркілген
жарқ етіп өзің тағы да,
күнәсыз келбет, күлкіңмен
қорқыныш кұйдың жаныма.

Толық

З.Н. Гиппиусқа

Түнек жылда туғанның ер жеткені
жол таба алмас,
қасірет шексе де елі.
Біз, азапты жылдардың перзенттері,

Толық

Куликов даласында

Шалқар өзен баяулап мұңды ағады,
жуады жағажайды.
Шөмелелер томсарып жылғадағы
басқандай нала-қайғы.

Толық

Кармен

Сиқыр бір сазға таңданып,
Жүзіңе шапшып бар қаның,
Күтесің ессіз арбалып
жымыңдап шамдар жанғанын.

Толық

Темір жолда

Көгалда, жолдың қасында,
Жатыр ол тірі жанға ұсап,
Алқызыл шарқат басында,
Көрікті мүсін, бал құшақ.

Толық

Он екі жыл өткенде

Айнакөл жатыр бабында,
Баяғы қалпы - көркі күн...
Тоқтаған мынау шағыңда
Неге сен қайта толқыдың?

Толық

Ақындар

Қала шеті - саз, мейлің батпаққа бат,
Тұрды акындар үйлерде бұл жердегі.
Көргенде олар бір-бірін асқақ қарап
іштерінен менсінбей жүргендері.

Толық

Нәпсі

Мен сені бір қырыңнан көріп тұрмын:
қолың мен өр кеудеңді жолықтырдым.
Қысылам анаң барлап қарағаннан,
Өзіңді бір көндіру — маған арман.

Толық

Әзәзіл

Құш мені —
өмір сүрмедім,
Жаттармен жүрдім сандалып.
Өпкенде сендік гүлді ерін,

Толық

Ресторанда

Сол бір кеш болды ма өзі,
болмады ма -
білмеймін. Бірақ есте қалар мәңгі:
Таңғы нұр боз аспанды торлады да,

Толық

Музаға

Сазыңмен сенің зарлы, үстем
келгендей ажал,
батып күн,
үні бар және қарғыс пен

Толық

Құмда

Махаббатқа жоқ менің шектелерім,
Өткен емес жастығым текке менің.
«Сен мендіксің», «сүйемін», «жаным» деген
бос сөздерді мен бірақ жек көремін.

Толық

Солтүстік теңізде

Самал ескен теңіздің жағалауын
Не жасаған бұралқы ана қауым:
түтіндетіп, ішіп-жеп, тарпаң жүріп
басқан жерін кетеді талқан қылып.

Толық

Көл үстінде

Кешкі желмен әндетіп тілдесемін,
лақтырғандай кеңілден мұң кесегін.
Қарағайлар қосылып әуеніме
көлдей көркем көңілмен күн кешемін.

Толық

Өлім туралы

Мен қалада қаңғырып көп жүремін,
Өлімді де көп көрдім бұл өмірде,
қайғырмайды сонда да ер жүрегім,
елімді ойлап жасымас жігерім де.

Толық

Оба

Оба жүр - қолда күрегі,
көр қазу - жалғыз білері.
Өліктің мынау көптігі,
жаназа, дұға — жоқ бірі.

Толық

Некелескім келмейді

Некелескім келмейді
Үйленбеймін, ана, мен,
неке деген - бір ғаріп.
Бас қатырып баламен

Толық

Саратовтағы оба

Оба жайлап торықты елім,
жүректі үрей, мұң қаптаған.
Ішінде сан өліктердің
біреуі тым қымбат маған.

Толық

Жыраудың әні

Жат жерде жүрдім сабылып,
жарысып жырым желменен.
Көп жылдар өтті. Сағынып
оралдым туған жерге мен.

Толық

К-ға

Мен жайлы талай сыбырлар
талықсып саған жеткенде,
өкінсем осы ғұмырға
несіне келдім деп мен де,

Толық

Мұңды әуендер

Жұлдызымен тағдырымның
бірге сөнген тәтті арманым.
Тек жанарда қалды мұңым,
көз салсаң да шаттанбадым.

Толық

Бір түп жусан

Қураған бір шөп ол жалпы,
иіскесең, жайнап жанарың,
есіңе түсер сол қалпы
қасиет, көркі даланың...

Толық

Екі басты самұрық

Достар, достар, бір жұмбақты шештім мен:
бүкіл елді ауыр халге жеткізген
кім еді деп сұрамаңыз ешкімнен –
Ресейдің гербіне, әне, тағылып,

Толық

Василиса туралы аңыз

Киев атты шаһардың алабында,
Владимир князьдың заманында
Боярлар мен князьдар құрметіне
Ұлан-асыр той болды жаңа жылда.

Толық

Таңғы сурет

Таң нұрынан мұнар жасып,
жайнайды аспан, тұман қашып.
Көк толқында еркелеген
сұлулардай қылаңдасып,

Толық

Бұлбұл әні

Құс әніне елең етіп құлағы,
бір жас бала қариядан сұрады:
«Ата, неге бұлбұл үні тек қана
көктемеде шығады»?

Толық

Қуыршақ

Бәз бір қалпы жыласа, қуанса да,
күлген күйі жатады жұбанса да.
Өзгермейді келбеті, мұңаймайды
дүниені түп-түгел су алса да.

Толық

Прометей

Ақ қардық беті — қара дақ —
көлеңкесі екен қыранның,
қапыда жанын жаралап,
таяу ма құздан құлар күн...

Толық

Ескі корабль

Тіреліп жерге табаны,
құм қапқан мынау жай бүгін.
Толқындар еске салады
баяғы дарқан айдынын.

Толық

Желмен сырласу

Сен неге бүгін шапқылап
аулама келіп құлайсың?
Терезелерді қаққылап,
біресе сыңсып жылайсың.

Толық

Ояну

Қоштасты таңғы шуақ ақ қыраумен,
қалыпты оқ-сәуледен мұнар құлап.
Оянып ұйқысынан жатты дәурен,
шатырда көк нәр гүлі тұр албырап.

Толық

Бидай елеген әйел

Жер үйдің үсті — тақтайдай,
бейне бір қырман алаңы.
Елегін ұстап,
ақ маңдай

Толық

Жүрегім менің

Көзімді тігем жыраққа,
жанымда әлі жайлылық.
Жүрсе де жырым сынақта,
қайтемін оны қайғы ғып.

Толық

Күз

Күз ерекше сәндендіріп бау, жайды,
көңілді де сабыр, үміт жалғайды.
Ащы-түщы татып өмір дәмдерін,
сонда-дағы бермей жүрген әрлі өңін

Толық

Көкпар

Батырлар шықты тебініп,
жалтылдап аттың жанары.
Баурайды жұртты тек үміт,
жүректері де жанады.

Толық

Менің байтақ Отаным

Есімде бала шағым. Алда — мұрат.
Сыры мол өмір — әлем ашты есігін.
Сен жайлы ойламаппын онда бірақ,
Отаным — Өзбекстан, ақ бесігім!

Толық

Қызғаныштың қалқаны

Бір дерт бар дүниеде сақтанатын,
қырқатын қыршынынан бақ қанатын.
Қызғаныш – оның аты,
шалдыққанның

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер