Кеттім сені жек көріп
Жиналыста жүрдім жұртқа білінбей,
Қызыл сөзден бір түйір дән ілінбей.
Қорғаушы кім, қорлаушы кім, шатастым,
Бір көрпенің астары мен тініндей.
Сатпайтын нәрсе қалмады
Көңілім бар даладай,
Елім сүйіп, қолдаған.
Ақын жаны – баладай,
Баланы кім алдаған?
Кешір мені, Ахмет, Мағжан, Сәкенім
Тоз-тоз болды бұл күндері қиялым,
«Шырақшысы» құрқылтайдай ұяның
Сенбісің? – деп портреттер сөйлейді
Шыны әйнектің аржағынан, зиялым.
Құйрық-жалы төгілген кіл қысырақ
Құйрық-жалы төгілген кіл қысырақ
күндер өтті ойнақтап...
Күйкі сынақ!
Мұң аңқыған сезімнің шатқалынан
Айбүбі немереме
Бұл Атаң, өскен адам Түз көшінде,
Еліне бақ пен дәулет іздесін тек.
Көтерем Көкке сені,
Жан-Дүниеңе
Фаризаға хат
Ақ Жайықтың бұйырды да тұз-дәмі,
Өр көңілім тұңғыш сертін бұзбады.
Мені көрсе сызылғанмен жігіті,
Көйлегімді ауырлайды қыздары.
Еркіндік аңсау һәм сапар
Уа, қар сепкен, қар сепкен!
Құба адырда ғұмыр бойы зар шеккен.
Нұрлы күннен үміт күтіп бір ғана,
Құба адырға құлақ тігіп тұр мола.
Жан сақтау бөлмесі
Жан сақтау бөлмесі.
Сыртта күз қарасан,
Өмірімнің соңы ма ең, о, меңіреу қараша!
Қасымда жоқ тағы аусарлау адамдар,
Ерейменнен ауған құландар
Маңдайыма ақыры солай тағдыр жазды Алла,
(Мекен іздеп жеріне қайтады ғой қаздар да!..)
Мұхиттардың төсінде мұзтөбедей сенделген,
О, Ереймен даласы!
Тебінгісін тер басқан
Тебінгісін тер басқан,
Бұқадай мойынын алты қарыс шел басқан,
Жолбарыстай шұбардың
Ақ таңға белін талдырып,
Түнмен сырласу
Түн келді,
Тереземді тұмшалады,
Аулақта, алыс тұр бір таң әлі.
Таңдайымды қаңсытқан тәтті жырдың,
Көк түріктердің жорық жыры
...Баста бізді, бөрі-Ене!
Теріскей белден тер ақсын,
Күнгей белден ақсын қан!
Шаһитсіз кеткен талайдың
Құмдағы шайыр моласына қашалған жыр
Күн астында арқандаулы есектей,
Көмпіс ғасыр мүжілуде судағы мұз кесектей.
Сайф Сарай жырындағы сол дана түн, қара түн,
Тамұқтың ең түбіндегі шоққа малып қанатын.
Александрия маягы
Шетсіз-шексіз мұхиттан аттап өтіп аласа,
Босағама келді үнсіз қартаң жүзді қараша.
Қабағында қорқыныш, әлде уайым,
Әлде мұң,
Балық қиссасы
Жұмыссыз журналистің күнделігінен.
Жұмақтың деміндей бұл Шығыс аңызын,
Есімді шақырдым ерініме тамызып...
Кержағал өлімнің соңынан жол алған,
Орта ғасыр ұрыс майдандарындағы түнгі жыр
Алғайдың алты қырында арғымақ атлар жусайды,
Жақсылық па ол, не Бегім?
Бөрілібұлақ суына шөліркеп жаным сусайды,
Жамандық па ол, не Бегім?
731 жыл. Күлтегіннің соңғы сәті
Е, Білге ағам, ер Қаған!
Тірліктегі өкпең болса бер маған.
Тұман көрдім Селенгіні қаптаған,
Соңғы сәтім сес жасап тұр,
Сағыныш элегиясы
Аңсадым-ау!
Өзің жайлы алғызармын қайдан хабар,
Біз қауышқан көктемгі бақ саған құшақ
жайған болар.
Бақидағы Нәзилла
Жапырақша жауған қарды кешіп бір,
Аппақ ұлпа тұмандарды тесіп қыр.
Сәл ескірген қабіріңді қақ жарып,
Жалғыз шыбық көкке ұмтылып өсіп тұр.
Бейуақта жазған хат
Жапандағы жалғыз талдай мен күзгі,
Көкірегімді жылан – қайғы жол қылды.
Батыс жақтан соққан соңғы ызғар жел,
Үмітімнің жалғыз шамын сөндірді.
Түнерген мен емес, аспан
Түнерген мен емес, аспан,
Жас төккен мен емес һәм.
Жанарын зілдей түн басқан,
Мен емес ауырған,
Шаһар. Үнсіздік
Қалаға жауды қар,
Қамкөңіл бақтарға,
Сүреңсіз қыркүйек ұқсайды ақпанға.
Тәні мұз гүлзардың жүрегін тілгілеп,
Күзден қашу
Жалқы сәтке байлап барлық мұратын
Тастап жалғыз кеткенімен мың ақын,
Өмірден де тартымды екен мына түн.
Өлімнен де үрейлі екен мына түн...
Жүзін жасқап кешкі боран ағысы
Жүзін жасқап кешкі боран ағысы,
Тұңғиықта түмен бұлтпен алысып.
Кұба кеште кұлазыған жан үшін,
Қандай ғажап түнгі тырна дауысы...
Жалғыздықты жұбату
О, Жалғыздық!
Күттім сені көптен мен,
Құба түзден, қанша қысты өткерген.
Құс қанаты құтын алған даладан,
Көктем романсы
Мұңға байлап қойды мені дала бұл,
Мұнартауға батып күн.
«Жылқы ішінде ұстатпайтын ала жүр...»
Киесіндей бақыттың.
Пікірлер
-
Сезімка????
1845 жылы дүниеге келді -
Сезімка????
Бұл өте жақсы өлең мағыналы -
Аянат
Мен білім керек -
Rayana
Күшті(норм) -
Әділжан
супер өте күшті тақпақ
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі