Кеген
Жер жаннаты дегенге,
Сенбейін бе, сенем бе?
Тұңғыш рет жол түсіп,
Келіп едім Кегенге.
Көріп пе ең Алатаудың тізбектерін?
Мәңгілік мызғымаған мұз бөктерін?
Қазақтың жазық жатқан жайлауынан
Әдейі тау жотасын іздеп келдім.
Сәлем бердік сәнді қала Талғарға,
Абзал ана, ақсақалды шалдарға.
«Тамашаның» тарландары талайдан
Ынтық еді осындағы жандарға.
Жетісу,
Көркем еді жерің қандай?
Жібектей жұмсақ еді желің қандай?
Жағалап Ақсу менен Көксуыңды,
Дүбірлі дүниеге ғашық болып,
Жетпістің жотасынан асып қонып,
Мақтансам бүгін ерен тасып-толып –
Ол менің бекітілген Заңым болып.
Мынау өмір күрестерден құралған,
Күрестермен орындалған ұлы арман.
Қан төгілген топырақтан – құнардан
Қызғалдақтар бойын түзеп, бұралған.
Танытқан қазағымның қазақтығын,
Танытқан қазағымның азаттығын,
Танытқан қазағымның ғажаптығын,
Айналдым құдіретіңнен, Қазақ тілім!
Отаны бар, елі бар жан әманда,
Бақытты ғой мына байтақ ғаламда.
Отан деген оттан ыстық жалғыз сөз,
Жалын берген, маған-дағы, саған да.
Таулары көкті тіреген,
Басында бұлты түнеген.
Бағында сайрап бұлбұлы,
Даласы қайта түлеген.
Мен ешкімнің тілемес ем азғанын,
Қастандықпен біреуге ор қазғанын.
Тілер едім –
Кешіп өмір саздағын,
Хан сарайындай сарайдың
Иесі болғым келмейді.
Кемшілік көрген талайдың
Киесі болғым келмейді.
Самайға сәуле түсіп күміс қырау,
Жетпістің жотасында тұрыс мынау.
Қалдырып балалық пен шалалықты,
Көз салып өткен күнге, құрыстым-ау.
Жаңа жауған қар іргесі тез іріп,
Былжырады табан асты езіліп.
Тап осындай ауа райы тұсында
Тұрады екен бір кемшілік сезіліп.
Егінімді ерте қамдап,
Ерте екпей,
Тәтті тағам татқаным жоқ тер төкпей.
Жасандылық жасамадым жалғанда,
Табынып таланттыға бас иетін –
Әуелден бойға біткен қасиетім.
Іштарлық, арам пиғыл болған емес,
Жолына өзгелердің тас үйетін.
Өңеш жыртқан қарқылынан қарғаның
Ұғынамын жауатынын қар қалың.
Оған сірә қуануға болар ма? –
Аязы бар сықырындай арбаның.
Сүйемін сұлу көктемді
Қайталап дәйім келетін.
Сүйемін бастан өткенді
Түсіме ғана енетін.
Шықпасам көп күн ұзаққа,
Пысады ішім, пысады.
Түсіріп бір кез тұзаққа,
Қысады ұйқы құшағы.
Бұл күнде әркім ойлап бас пайдасын,
Тегіннен тегін, сірә, аспайды асын.
Бір ісі түсе қалса, күле тұрып,
Құшағын қуанышпен ашпайды, ә, шын.
Жүрген жоқпын кілкіп қазы-қартаға,
Артық ақша түскен де жоқ қалтама.
Ағайындар, айтыңдаршы әділін,
Байлықпенен абыройым арта ма?
Жүрегім менің – бас қалқан,
Жүрегім менің – дастарқан.
Жайылып жұрттың бәріне,
Алдына адал ас тартам.
Қыдырып бара қалып ем,
Үйіміз тар деп қысылдың.
Әрине, базар барымен,
Жаныңды дарқан түсіндім.
Көздерің күліп тұрды,
Керемет сыр ұқтырды.
Сүйкімді сөздеріңе
Жүрегім жылып тұрды.
Әкем менен анамды
Бөліп айта алам ба?
Екеуіндей адамды
Бұл әлемнен табам ба?
Анам мені құрсағында көтерген,
Көтерген де, көңіліме от өрген.
Менің бүкіл тірлігімнің төлеуі
Анашымның құрсағында-ақ өтелген.
Көрінгенмен кезінде ұсталығым,
Бола аламын кідерге нұсқа бүгін?
Азды күнгі қызыққа алданумен,
Аңдамаппын өмірдің қысқалығын.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі