Қазақ
Қасқырдай қайсар мінез қазақтарды,
Қанша жерден халқымды азаптады.
Бөй көтеріп намысшыл бабаларым,
Қазағымды тәуелсіз азаттады.
Күлімсіреп аспан тұр,
Жерге ойлантып әр нені.
Бір себепсіз қайғы құр
Баса ма екен пендені?
Парақорлар көбейді,
Кім кінəлі демейді?
Жетіп жатса жалақы,
Тырналамас көмейді.
Қыз балалар сезімдерін,
Жеткізе алмай қиналады.
Тұңғиықта жүрек түбінде,
Жыр маржаны жиналады.
Наурыз келді жаңарып,
Мұсылманға бар анық.
Қар да еріп далада,
Ағаштар да бүр жарып.
Ей дүние, дүние!
Бүгін барсың, ертең жоқ.
Көптен күтіп сарғайған,
Үлпілдеген үміттер.
Қиқар Ұлан маңқа мұрны пысылдап,
Ойы да жоқ әлдекімнен қысылмақ.
Қолындағы бәдіреннің қабығын
Әпкесіне сый ретінде ұсынбақ.
Ысырып дүлей дауыл, өктем желді,
Көк майса, гүлге орап бөктерлерді,
Шаттықтың шомылдырып шуағына,
Күлімдеп ауылыма көктем келді.
Еңселігі қара терге малынып,
Әкем отыр қырықтығын қолға алып.
«Құрбандыққа кетем бе» деп қамығып,
Марқа қозым тыпырлайды долданып.
Менің апам – мейірімді, жақсы адам,
Бірақ, бізге бал татыған дәм керек.
Сәске түсте жасырынып бақшадан
Ұрлайтынбыз шытырлақ пен әңгелек.
Терең ойдың құшағына малынып,
Қасиетті жыр-тұмарды тағынып,
Сезім билеп сансыраған санамды,
Отырмын мен ақ әжемді сағынып.
Кім сезеді жүректегі жарамды?
Ішіндемін тұнжыраған қапастың.
Сезім билеп, сиқырлады санамды,
Қалың ойдың орманында адастым.
Қонақтады көңілге тағы да мұң,
Тырналады тіміскі ой тыртығымды.
Бұрымды қыз, таусыла сағынамын
Мойыл көзді, найзадай кірпігіңді.
Желтоқсан желі,
Ызғарлы лебі,
Ағажан, сені тоңдырды-ау.
Алқымнан алып,
Жанымдағы жақсы деген адам да
Жырақ кетсе неге аяң тасиды?
Қайтсем екен,керең болып қалам ба?
Іштарлығын көріп ішім ашиды.
Мен бақытты баламын,
Күнде думан саламын.
Қызықтарға тоймаймын,
Асыр салып ойнаймын.
Қайғы шығар ілімнен,
Ыза шығар білімнен.
Қайғы мен ыза қысқан соң,
Зар шығады тілімнен.
Жұмыртқаның жарымай уызына,
Аузын ашқан ақ үрпек балапандай,
Умаждалып тағдырдың уысына,
Сезбей жүрмін, от құшақ ана қандай?
Ақындық кез-келгенге бұйырмайды,
Санаңды сансыз ойлар шиырлайды.
Шабыттың шағаласы шалқып жүрсе,
Құйылып жүрекке сөз тыйылмайды.
Тағы да қыстың жүректі,
Нең бар менде, босатқай.
Əкеңнің құны қалды ма?
Сүйретіп көрге дұшпандай.
Мен қазақпын ұрпағы Көк Түріктің,
Тамшысы бар бойымда тектіліктің.
Ұлықтаған өрлігін ұлылардың,
Ұмытпаған дәстүрін ескіліктің.
Жүрегім, ойбай, соқпа енді!
Бола берме тым күлкі.
Көрмейсің бе, тоқта енді,
Кімге сенсең — сол шикі.
Теңестірме мұхит суын теңізбен,
Теңестірме арықтарды семізбен.
"Жалғыз аттың шаңы шықпас" деген бар
Теңестірме жалғыз ізді он ізбен.
Неге?
Неге, тек, қазақ, жаз үйді жалдап, тоңып жүр?
Айтшы, Астана!
Мен - қазақ, қашан жаримын?
Кешқұрым...
Кеңседен соң сағынамын.
Будақтаған түтінін қысқы ауылдың.
Бауыр баспай қалаға, "тағы" жаным.
Жүзіп келем, жүзіп келем,
Қарамай айналама жүзіп келем,
Тулаған толқындарды көріп келем,
Күркіреген көк дауысын естіп келем...
Қазақтың бар еді-ау бір баласы,
Туған жері-Қайдауылдың кең даласы,
Тарайды екен ұлы атадан текті ұрпақ,
Дулатұлы Иман батыр арғы атасы.
Біздің қазақ бай ғой шіркін ақынға.
Ағартушы,жазушы мен батырға.
Соның бірі Бейімбеті қазақтың,
Аты мәлім барша әлем,жаһанға.
Болмысым бар ұқсамайтын басқаға,
Тік мінезді адам болдым баршаға.
Қыз болсам да қызықпаймын неліктен?
Алтын-жақұт,әшекей мен ақшаға.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі