Қас қыранның ажалы
Құзар шың,
Аслан астынан,
Шабытты ұшқан қас қыран
Ұяға кештеу оралды,
Түс көрдім мен,
Түсімде сені көрдім.
Қандай ғажап тасыған көңілі ердің.
Шалғылары жетілген мұзбалақтай
«Әуелі бұл шіркінді бастау қиын,
Екінші, көптің сөзін тастау қиын».
Тер қысып, өлең буған қайран жыршы
Көңілдің күңіреніп ашты-ау күйін.
«Кісен ашқан» – күйдің аты,
Күй иесі – Құрманғазы.
«Кісен ашқан» – сыйдың аты,
Сый иесі – Құрманғазы.
Ассалаумағалайкүм, Исақұл қарт!
Түріңнен тұр даланың исі аңқып-ақ.
Күлкіңнен көрінеді күні өлкеңнің,
Дауысыңнан дабылдайды күй саңқылдап.
Жайласып жатыр ақырын,
Зал толы – жырдың достары.
Тыңдамақ абзал ақынын
Ардақты отандастары.
Январьдың әдеттегі бір кешінде,
Жалынбай жайдақ «бестік» пілтесіне,
Ұшымен бір саусақтың жағылған шам,
Манадан маздап қарап тұр тесіле.
Жанымды түсінбейді керегі,
Сезбейді, көрмейді ғой көздері.
Жан сырымды ұғынатын өмірде,
Осы болсын айтар сізге дәлелі.
Бағында бал гүлі нұр, бұлбұлы жыр,
Болсаң сен Алматының тұрғыны бір,
Күміспен апталғандай аппақ әже
Көзіңе түскен шығар бір күні бір.
Октябрь – той таңы да, сый таңы да,
Сол үшін құйшы, дала, құй тағы да!
Көрінші, қыз көркіңмен, ер тұлғаңмен,
Күлімдеп ән канаты, күй тағында.
Көк теңіздің жағасына
Алтын доптай қалқып жеткен,
Жетті күннің шарасы да
Көкжиекке балқып көктен
Кел, мақұл, маған, жырым, кім кешеді,
Шықпасам жолға алып бірге сені?
Күтеді екеуімізден орамалын
Жарқ етіп жақсы өмірдің бір кесегі.
Қуаныш сыйлар көктемің үшін,
Жаныма жылу төккенің үшін,
Жарқын күндерге жол ашып маған
Бақытты пенде еткенің үшін
Бүгіннен бөлек болған бұрынғысы,
Көзайым көркемдіктің туы, үлгісі
Жетісу —
Жаратылыс деген күштің
Сары өзен. Сары тоғай. Сары қайың.
Сары өзек. Сары дала. Сары уайым.
Сартап сезімдерге сабау болып,
Сары ішік шабытымды жамылайын.
Қуан, қуан, құлын жүрек,
Күннің нұры тұр елжіреп.
Күнің барда, үйің барда,
Риза бол бұйырғанға.
Аллаға сеніп, құдіретіне сыйынып,
Әзіз бауырлар, оралдыңдар ма жиылып?!
Ата жұрт — осы.
Арада — мың жыл көрмеген,
Тәкаппар теңіздері тебіренген,
Көздерім қуанады соны көрген.
Таулары жауларына айбат болып,
Жолдары жондарыңда өрім өрген.
Түркістан. Тұран. Бір кезде тұлғалы мекен,
Тұнығындай қайнардың мұңданып өтем.
Туған жерге деген бұл махаббатпен
Мың жыл бұрын біз неге тумадық екен?!
Сол тауда — кемел жиын, кенен бейне.
Келгендер ықыласқа бөленбей ме?
Қардештер, мүсәпірлер дегенді естіп,
Бейбіт бей жалт қарады Төлен бейге.
Бауырмалдықтан басталып кетіп ішкі ән бір,
Ұшаққа мініп, ұшқыр деп біліп құстан бұл,
Жеткенде жылдам,
Туғалы біздер көрмеген
Иә, қате болды бұл, иә, ағат та,
Ие болып жүргендер зиялы атқа,
Зияны жоқ қандасты
Қанаты кең
Құбылса да заман мен ғасыр қалай,
Шықпай қоймас жүзін бұлт жасырған Ай.
Із қалдырып кетсе де кең далаға,
Іздеушісі болмаған асылдар-ай!
Құндағынан адал туған ұлға зар
Жер-Ананың бір мысалы бұл базар.
Алыңыз да алыңыз деп тұрғандай
Біздің жаққа аударылып кіл назар.
Тақ Тараз. Жалқы Тараз жаһандағы,
Түп қазық, туған үйім Отандағы.
Ықылым замандардың шаңы жұққан
Шаһарлы шежіремнің қаһарманы!
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі