Жүрегім
О,жүрегім
Тулай бер,тула тағы,
Бұл жүректің əлі де бар айтары.
Арпалысқан жасанды өмірменен,
Мұң басқан ойлар,
Мұңдасқан сырлар,
Кеудені өртеп жандырар.
Өртенген кеуде,
Мен- Алашпын, мың өліп, мың тірілген,
Мен- Алашпын, алаштардың қадірін білген.
Мен өзіңдей қарапайым адаммын,
Мен өзіңдей дара туған тұлғамын.
Жыр менің тарланым жалғанда,
Жүрекке харам салған ба?
Мәңгілік, мәңгілік жүректе,
Біргеміз жарық - Ай аманда.
Даланың барлық еңсесі бүгін бір түрлі,
Жаздағы жарық күлкілер қалды іркулі.
Келеді қыс деп арқасы толған кең жазық
Жоғалтып бәрін жалғыз-ақ күнде сілкінді.
Сүреңсіз күзден рең қашып,
Іздейді жылы көрпесін.
Қарменен бетін қымтатып
Алады маза кеткесін.
Аналар сіздерсіздер, көктемнің жылы шуағы,
Сіздерменен бар әлем шұғыланып тұрады
Бұл әлемді тербететін- аналар,
Сіздерсіздер, әрбір үйдің нұрлы шырағы!
Балабақша отаны
Шырайлы бұл-Шымқала.
Жұмыссызға жұмысты
Үйіп берген-Шымқала.
Сен деп мен,
Сен деп мына мұң жасымды көлдеткем,
Бар әлемде сел боп мен.
Кейде тасқын, тасып жатқан жүректі,
Көз жетті бүгін осыған.
Өмір теңіз ғой тасыған.
Тасыған толқынмен алысып,
Тек қана алысқа асығам.
Сені ойласам -
Сол күзгі жапырақтың иісі аңкып,
Өн бойыма еніп алып мезі етердей күй тартып мазалайды.
(Көзімнің карашығы улкейіп)
Керек болды нендей шара?
Қияң шыңнан құлап түстім,
Қиялдықпен өрлей сала
Бергін Алла тағдырын бірақ, құстың
Алыптықты көргiң келсе,
Осы ағашты көр мықты.
Шор-шор бұтақ, терең тамыр орнықты.
Найзағайдың жебесiне шыдаған,
Жауына семсер ұстап шапқылаған,
Бабам-ай,
Қулық-сұмдық пәк күнәдан.
Арғымағың тұяғы қазған жерден,
Басын иген бай, батыр, ақымағың,
Маңғыстау ақиығы – ақын Абыл.
Айтыста жеңiлiптi Балдай қыздан, -
Бұлбұлынан далалық сахнаның.
Өмір деген - тоқтығы емес қарынның,
Өмір деген - адалдығы арыңның.
Саған тілер жалғыз менің тілегім,
Қадірін біл қолыңдағы барыңның.
Жүректегі жеткізетін жырымды,
Тілім - қазақ, ұшқын атқан жалыны.
Ақтаратын өлеңім мен сырымды,
Тілім - қазақ, түркілердің сарыны.
Шыр етіп,дүние есігін ашқанымда,
Бесік жырын анашым бастадың да,
Ержеткіздің жаныңның саясында,
Бас ауыртпай,бір мен деп басқа мұңға
Анда барсаң шындық жоқ,
Мында барсаң шындық жоқ.
Ақ көгершін – қарға боп
Ақ сұңқарым – құзғын боп!
Күнге де оны ұқсатам,
Айға да оны ұқсатам.
Олар бірақ аспанда
Қанат байлап ұшпасам.
Ақ бас шыңнан басталған айна бұлақ,
Ақ моншағын шашады сайдан құлап.
Зәмзәм суын татсамда таңдайыма,
Ташысындай дәл сенің қайда, бірақ?
Бостандықты ту еткен бабаларым,
Азаттықты аңсаған аналарым.
Отарлықтың бұғауын бұзып-жарып,
Теңдік үшін жыртысқан жағаларын.
Махаббатқа қарап жүріп шошына
күйін кешіп көбелектің жүрген ем.
Ғашықтықтан есі кеткен досыма
Мен ішімнен күлген ем.
Мен қазақпын, әр бауырын ерсінген,
Бауырлы елін дұшпаны да көрсінген.
Қынабынан қылышының қан тамған,
Еңбегінің жемісіне тер сіңген.
Биік еді, әрқашан киелі еді,
Тәнті қылған қазақтың күй өнері.
Мен әркез биік ұстап өзге өнерден
Өнеге өлшемімен сүйем оны.
Күмістелген күмбір-күмбір сырғасы,
Күміс сырға ғасырлардың сырласы.
Бәйшешектей Алаштың ай аруы,
Сәмбі талдай сұңғақ біткен тұлғасы.
Әкешім – заңғар тауым, тас қамалым,
Айнымас әркез сенің қас-қабағың.
Алдыңнан қанша дауыл соқса дағы,
Қайыспас мінезіңді тастамадың.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі