Ғашығым-ау ғашығым
Ғашығым-ау ғашығым,
Түскен алшы асығым.
Күндегі күн әр сәтте,
Өтті ойлап жастығым.
Ғашығым-ау ғашығым,
Түскен алшы асығым.
Күндегі күн әр сәтте,
Өтті ойлап жастығым.
Шақырамын келе қойшы құшаққа,
Терезеден қарайықшы жаңа жауған бұршаққа.
Аспан көгі әрқашанда көз тербер,
Кетейікші мінгесіп ап өмірлік бір ұшаққа.
Тамсанамын әлі де сұлулыққа,
Қазақ қызы сай екен ұлылыққа.
Қанша дағы айтқанмен жеткізе алмас,
Қазақ қызы жақын ғой жылылыққа.
«Ақынмын» деп тарсылдатар кеудесін,
Мені жұртым, мейлі, «ақын» демесін.
Жазғаныма сын айтып, ұнатпасаң
Кешіріңдер, Мұқағали емеспін.
Ғашық болғым келеді адамдарға,
Ғашық бола алатын шамам барда.
Сүйе алсам барлығын жүрегіммен
Одан асқан пендеңде арман бар ма?
Мұқағали- поэзияның патшасы,
Ілініп тұр ол жайында естеліктер тақтасы.
Жатқан жерің жайлы болсын жыр атам,
Ашық болсын бір өзіңе жәннәтімнің қақпасы.
Елбасын мақтан тұтам!
Елімізді көркейтіп, даңқымызды асырған!
Арайлы таңнан туған
Қазақ елін аяқтан тік тұрғызған
Желтоқсанда болып еді бір азап...
Көтеріліске шығып еді бар қазақ.
Жас жеткіншек, сан бала,
Болып еді олар үшін
Алло, алло естимісің ардағым,
Ойға батам не болар деп алла күн.
Есіңде ме, сен менен сұрап едің,
Осы, қалқам, жүрегінде бар ма мұң?!
Ақын деген асаулықпен аздаған,
Батыр,өжет,азатпын!
Жалын ойым қыз жүректен маздаған,
Мен тәуелсіз Қазақпын!
Дүниеге шыр етіп келгеніңмен
Алдыңда, міне, көрің қазулы тұр.
Мұрныңды қанша көкке шүйіргенмен
Тағдырың маңдайыңда жазулы тұр.
Халықтың тіктеп еңсесін,
Қиын күндер өткердің.
Бөлісіп қуаныш, қайғысын
Еліңмен бірге келесің.
Арбалдым сиқырлы әр қылығыңа,
Алдандым жел тербеген бұрымыңа.
Ерітіп жұмыр етті кеудедегі,
Сезімнің тұншықтырдың тұнығына.
Түнгі көше шамдары тізбектелген,
Нәзік үміт секілді күзді өткерген.
Қара түнде алыстан сығырайып,
Сағынышым іспеттес іздеп келген.
Күзгі мұңға ауғанда жаз желегі,
Көңіліме көңілді ой аз келеді.
Әсем шаршы құрасып ұшқанымен,
Көкте тырна, жердегі қазда өледі.
Сағындым, Әке сені шыныменде,
Өмірдің нұры аспанда гүлі жерде.
Табиғат жасы жаңбыр дауыл шері,
Әкемнің жаны көкте үні менде.
Уақытқа қарсы тұрар жоқ амалым,
Кептеді көп жолыңды орама мұң.
Қылтиса маңдайыңнан ағарған шаш,
Ойыма ауыр мұңды көп аламын.
Уылжыған дидарыңа нұр құйылып,
Ынтызарғып еріксіз тұрды үйіріп.
Жанарыңнан, шарпыған жалыныңа,
Бір өртеніп отырмын бір сүйініп.
Енді мүлде айтылмайды "біз" деген
Қыс алдында бір күрсінді күзгі өлең
Арқама кеп отырмайсыз еркелеп
Құшақтаспай мен де жүрем сізбенен
Жауынсыз ақ қара ағаш биіктей ме
Жалынсыз да жүремін күйіп кейде
Тап бір маған өкпесі бар адамдай
Өтті алдымнан қабағын түйіп бейне
Қиналар деп ойлап пе едің кетсем егер?
Ойың таяз. Көрдің бе... қателестің
Сен лай су, шалшығыңмен шектесе бер
Лас жерде мекендейтін бақа емеспін
Көркіне күн таласпас көркемі елдің
Жақындасам күйермін,өртенермін
Шанағына жабысып домбырамның
Білмесең де шіркін ай шерте бердің
Дейсің ау...
Бір жадырап күлмейсің
Өзі қысқа жалғанда
Көңілді өмір сүрмейсің
Мың шақырым,тым алыс арамыз
Шыдауғада келмейді-ау шамамыз
Телефонмен көңіл жұбатсақта
Байқайсың ба...суып барамыз
Жетістікке қалғанда жарты қадам
Мұз жатады алдыңда жалтыраған
Төрт аяқтап жетсемде ей тағдырым
Өзімнің сыбағамды тартып алам
Күліп кет
Отырайын...көңілімде қалып кек
Келеріңде ала келген үмітті
Керек емес...алып кет
Ен далада ерке өскен құралайсың
Сүрінбейсің, жығылмайсың, құламайсың
Биіктігі соншалық болмысыңның
Халімді де білгің кеп сұрамайсың
Аллам әлі саған артық сый береді...
Ханшадай шалқып көңіл күймедегі
Мен оңбаған адаммын жек көріп кет
Жек көріп кет,ешқашан сүйме мені!
Жүргеніңмен бір сәттік қызық құрып
Нәпсіңнің бар есігін бұзып кіріп
Жалғандағы жасаған бар күнәңнің
Білмейсің ау санайтынын тізіп тұрып
Өткізіппін сенсіз тура мың күнді
Бәлкім жүрек болмайтынға ұмтылды
Бір кездері "тек сендікпін" деуші едің
Сүйіп жүріп,жек көруің бір түрлі
Қарадың да қаймықпай өткенге мың
Сыр бермедің сабырлым,кектенбедің
Ашуынан құстар да үрікпейтін
Таңдай ашық,көк жүзді көкпеңбегім
Қимайсың ау аядай ғана бөлмені
Сыртқа сүйреп әкеңді жатқан төрдегі
Мың сан күнде сыр бермес асқар тауыңның
Бір ақ күнде сынды емес пе шөлмегі
Пах-пух,тарс-тұрс жаңғырады айнала
Қарамастан кедейіңе,байға да
Маңдай термен,айлап тапқан ақшаңды
Бір ақ сәтте жібердің жарып жәй ғана
Сенбеймін дейсің!Сенімге айтшы кім лайық?
Сен бар әлемде қайғың да,мұң ғайып
Көңілді келіп көктем еткен көгершін
Айтарың бар ма...тыңдайық...
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі