Назым хикметтің сөзі
Будақтайды көкте бұлттар,
Жерде теңіз шудаланған.
Қалтылдайды жағада жар,
Толқын ұрып бұйраланған.
Будақтайды көкте бұлттар,
Жерде теңіз шудаланған.
Қалтылдайды жағада жар,
Толқын ұрып бұйраланған.
Кең далаға күз келген
Күрең тартқан дүз тегіс.
Ерек шығып өзгеден,
Көгереді күзгі егіс.
Қан толқып, Нева, Волхов суларында,
Қоршауда Ленинград тұрғанында.
Окопта бірге болып жүретұғын,
Біздермен сенің солдат жырларың да.
Халқының барлық арманын
Күйімен Шопен толғапты.
Қара түн салып қармағын,
Қаумалап қаза торлапты.
Күй көңілді Венаға
Кімдер келіп кетпеген.
Штраус, Моцартпен
Болған мұнда Ветховен.
Өмір — мұхит кемесі күннің зырлар,
Ойға толы от қанат өтер жылдар.
Келер күндер жарқырар күмбезінде,
Маяковский шабытпен жазған жырлар.
Бақыт үшін қиып жан,
Жығылғанда партизан.
Осы жерге кетіпті,
Жүрегінен тамып-қан.
Шаңқай түсте мөп-мөлдір,
Шар айнадай су беті.
Сонда жатыр көгілдір
Көк аспанның суреті.
Атақты сұлу Ақ Жайық,
Аташ таудың етегі.
Жағаға суын мол жайып,
Жарқылдап ойнап өтеді.
Алғашында Айдарлы,
Тау екен бір айбарлы.
Сай тасындай сансыз қол,
Салды бір күн майданды.
Думан боп күнде жатады,
Магнит таудың кештері.
Жалынын жиі атады,
Жарқылдап мартен пештері.
Ұласып жалын бұлтпенен,
Тау үстіне бекінді.
Комбинат түсі күп-күрең,
Айбынын атқан секілді.
Жайықта ақын күбірлеп,
Құпия ойға берілді.
Тасыған өзен дүрілдеп,
Днепр боп көрінді.
Ақша жүзі қоңырқай,
Күйдіргендей күн ептеп.
Арбасына ақ бидай,
Атып жатыр күректеп.
Куәсі сан күндердің,
Байқал сыры тым ұзақ.
Миллион жылдар дүниенің
Өткізген көшін тұнжырап.
Шілдеде шарлап аңызақ,
Жонына күзде сыз өтіп,
Қысында боран азынап,
Ала алмай бойын түзетіп,
Жатыр жерді жамбастай
Күздің күңгірт тұманы,
Тілген соны алмастай
Чусовойдың бұлағы.
Айнала жау анталаған,
От ішінде тұрды қала.
Дүние үмітін арқалаған,
Секілді еді бір мұнара.
Рауандап таң да атты,
Мен Еділден өткенімде.
Тұрды алдымда бір салт атты,
Қолын созып көкте күнге.
Жазғытұры күн-түн қатып,
Колхозды елім еккен қолдан.
Жапырағыңды судырлатып,
Жайқал, жайқал жасыл орман.
Төсекте ұйықтап қана жатқан жандай,
Дүние үміті жүзінде сақталғандай.
Келбетінен көзіңе жарқ етеді,
Болашақтың бейнесі атқан таңдай.
Шалқыды зәулім залда қазақ әні,
Көшіріп әкелгендей жазираны.
Үнінде сыбызғының келе жатты
Сызылып атып сұлу жаздың таңы.
Ақырын күліп таң атқанда,
Көк атылас жамылып.
Кең даланы оятқанда,
Таң дабылы қағылып.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі