Күн батарда
...Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті,
Қоя аурудан айықпаған баладай.
Кәрі шыңдар бір-біріне суысты,
Суық сәуле кезіп жүрді жағалай.
Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп
Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.
Қане, достар, қимылдалық күн қызбай
Қане, достар, қимылдалық күн қызбай –
Тер шығады – жел соғады бір мұздай.
Мынау алқап өзінше бір аспан ғой,
Шөмелелер – жұлдыздай.
Қайда ғана, қайда ғана, қарама
Қайда ғана, қайда ғана, қарама,
Ұшып жатыр жапырақтар сарала.
Ойнайды олар туған жердің жүзінде,
Ей, табиғат, күзің бе бұл, күзің бе?
Тауға қарай келемін, тауға қарай (1 басылым)
Тауға қарай келемін, тауға қарай,
Дария-самал алдымнан аңқып ақты.
Тауға қарай беремін, тауға қарай,
Күндерім де алдағы тау сияқты.
Көршіміз бен «қабаған ит»
Иә, бұл төбет қой, көк төбет,
Мойнына көп салды шынжыр дақ.
Көрген жоқ өмірге ол өкпелеп,
Шынжыры тұрсын тек сыңғырлап!
О, табиғат, мені о баста
О, табиғат, мені о баста жаратарда кісі ғып
Алып па едің ең әуелі мына жәйді түсініп:
Бұдан бұрынғы адамдарға ұқсамай ма бұл өзі,
Ұқсамай ма күлгендегі көзі, қасы… мінезі?
Эпиграммалар
Қызық, қызық қарап тұрсақ «қасіреті» мұның да,
тұңғыш шыққан гүл секілді махаббаттың тыңында.
«Ақсары қыз», «Қара қыз» – деп жыр жазады ол дамылсыз
әйелінен басқа адамның атын білмейд, шынында.
Ей, бауырым, өзім жәйлі, мен жәйлі
Ей, бауырым, өзім жәйлі, мен жәйлі
Тағы да бір жыр жазбасам болмайды.
Өзімшілдік дейсің бе әлде ондайды?
Жоқ, ағайын, мұның миға қонбайды…
Шахта туралы есте қалғандардан
Еске алып ем:
Қарағанды бір қараған секілді
күйе басқан кірпіктерін сәл ашып.
Содан кейін… менің қоңыр бетімді
Шахтер аспаны
Шахташының аспаны да қап-қара,
жұлдыздары жарығырақ жанады.
Жыртылсын бір қоп-қою шаң – жабағы,
көтер, достым, жұлдызыңды жоғары!
Таңертеңгі смена
Ұйқы жаншып қажып қалған денені
Келеді алып тіршіліктің өлеңі.
Келеді әне, қайсарлығы шахтердің,
Әзілі мен анекдоты келеді.
Тас қабырға бара жатыр шегініп
Тас қабырға бара жатыр шегініп,
Балуан қолдар бұрғылады, құлатты.
Тас қабырға бара жатыр шегініп
Жолаушының көкжиегі сияқты.
О! Мөлдір аспан, мөлдір аспан
О! Мөлдір аспан, мөлдір аспан!
сен егерде көзі болсаң адамның.
үйренер ең ұшқын аулап, сыр бағып.
Қабат-қабат тұнар болса саған мұң,
Сенің, туған жер, деміңді бір алған
Сенің, туған жер, деміңді бір алған
сеземін мен таңғы самал, мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
шоқалдар мен төбелерден құралған.
Сан-сан айлар өткен сайын, сан айлар
Сан-сан айлар өткен сайын, сан айлар,
ағарады сақалдар мен самайлар.
Адам шіркін қартаюды санайды ар,
айлар, айлар, барады өтіп сан айлар.
Тамшы терді сығып алып денеден
Тамшы терді сығып алып денеден,
жұлдыз қылып жағайыншы деген ем...
Оу, көк аспан тесіліпті-ау тегенең,
Тегенеңде құюлы екен көп өлең.
Пікірлер
-
Сандуғаш
Сен кайда таптың -
Галым
Үл мен ұл айтыс -
Галым
Ұл мен ұл айтысы 2шумақ
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі