Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (372)

Жершілмін

Я - мен жершілмін,
Жеті түнде мекенін
Айнымай тапқан
Аттың жершілдігі секілді.

Толық

Қойшы түні

Жазғы түн. Жұлдызы көп жыпырлаған...
Күндізгі тұяқтар жоқ тыпырлаған.
Сөреге жайып қойған құрттардай-ақ,
Қой жатыр, түн аузынан тың-тыңдаған.

Толық

Әнші

Қарт әнші отыр тойда қырау қабақ,
Кешегі кеудесіне мың ән қамап,
Өткізіп көмейінің көпірінен,
Шығарған шыңнан жонып шынардай-ақ.

Толық

Қаракөз қыздар

Қаракөз қыздар, жан қыздар,
Қаракөз қыздар — балдыздар.
Көптігің көкте — жұлдыздар,
Жар дегенде — жалғыздар!

Толық

Еске түсіру

Келе жатыр шіркін шілде таңы атып,
Бірте-бірте тіршілікті оятып,
Үй алдында қайрап қойған шалғының
Жүзін нұрға, ал қызылға боятып.

Толық

Жетісуды жағалап

Ағалар, ағалар
От ағасы — Алатау,
Су ағасы — Іле,
Жел ағасы — Сайқан,—

Толық

Алтын күрек

«Алтын күрек» — жел аты
«Жүрек» таудан соғатын,
Ырыс — дейді — қанатын
Дән сорғалап таматын.

Толық

Тау Қоңыр

Созылады екен тау Қоңыр
Сексен де тоқсан шақырым.
Бауырында бұлақ бар не бір
Ағатын шапшаң, ақырын.

Толық

Айна тұма

Қалың бір көзден оңаша
Қапталда бұғып сен жатсың.
Айнаша десе айнаша,
Сүйкімді ғана бұлақсың.

Толық

Ешкіөлмес

Матайдың үш бұрышты тауы маңғаз,
Босамас омырауы жауыннан жаз.
Оң жақта оқшырайып Қоңтәжі тұр
Бәрінен озық шыққан бойына мәз.

Толық

Алакөл аңызы

Анадай басын қосқан көп баланың,
Бөліп ап Жетісудың төрт тарауын
Арқаның жамырауық өзендерін
Ағытып, қиып тастап ноқталарын.

Толық

Қара торғай

Кеудеңе біткен тынысты,
Үн етіп қана жасаған.
Өңшең бір сыңғыр күмісті,
Көмейді берген кім саған?

Толық

Үшарал

Тасып кеп таудан түскен тек,
Тасырда-тұсыр тасты айдап.
Алакөлді аңсап үш Тентек,
Ағалап барып бас қоймақ.

Толық

Барлық-Арасан

Жаныңа ем —
Дәру қарасаң,
Іздеп сен
Баруға жарасаң —

Толық

Қыс

Сүйемін барлық жаныммен
Досыма қарай атқанды —
Ып-ыстық алақаныммен
Уыстап алып ақ қарды.

Толық

Көктем сәулелерінен

Жасыл бұтақ
Жапырағы бар сүйікті.
Терек әкеп
Тереземе іліпті.

Толық

Бір сәт

Тағы бір таң,
Талай болды атқалы,
Аспан дарқан
Күн табағын тартқалы,

Толық

Элегиялар

Ымырттағы, ту сырттағы бір шырақ,
Көлбеңдейді көзге жылы ұшырап.
Қанатың жоқ қағып қалып жететін
Қамығасың кірпігіңді құр шылап.

Толық

Домбыра

Шабытты, шапшаң, мінезді
Сонау бір жігіт шағында,
Шебер-ақ екен бұл өзі
Домбыра баптап шабуға.

Толық

Жалын биі

Алатауда киік болып зырладың,
Аттап-аттап ақ ала бас шындарын,
Есіккөлді көре салып қарғыдың,
Ойламастан аңдап тұрған кім барын.

Толық